[zaloguj się]
[pdf]

PRZYTWIRDZIĆ (3) vb pf

przytwirdzić (2), przytwierdzić (1); przytwirdzić Mącz, RejZwierc; przytwierdzić BudBib.

przytwierdzić z tekstu nieoznaczającego é.

Fleksja
inf przytwirdzić

inf przytwirdzić (1). ◊ fut 2 sg przytwirdzisz (1). ◊ part praet act przytwierdziwszy (1).

Sł stp: przytwierdzić, przyćwierdzić, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Przymocować, umocować, przybić; figere Mącz; confirmare PolAnt [w tym: czego (2), czym (2)] (3): Figere imbrices clavibus, Zagłobić álbo przitwirdźić ryn goździkámi. Mącz 126c; Potym mu [bałwanowi] ſpráwiwſzy kośćiołek po temu/ przypráwił go do śćiány przytwierdziwſzy żelázem. BudBib Sap 13/15.
Przen [czemu] (1): A gdy ſie ták będzieſz ſpráwowáć/ tedy mocno onemu pirwſzemu ćwicżeniu pothkowek przytwirdziſz/ iż ſie rzadko będzyeſz mogł poſliznąć RejZwierc 26.

Formacje współrdzenne cf TWIERDZIĆ.

Cf PRZYTWIRDZON

AĆ