[zaloguj się]

[PRZYUCIERPIEĆ vb pf

Fleksja

inf przyuci(e)rpi(e)ć.

stp, Cn, Linde brak.

Doznać, doświadczyć lekkich cierpień:
Zwrot: »nieco przyucierpieć«: To obaczymy/ iż potrzeba nieco przyvċierpieċ wiernym ludżiam czekaiąc tu od pana Boga obietnic doczeſnych. OrszakPos 175v.

Formacje współrdzenne cf CIERPIEĆ.]