[zaloguj się]

PRZYUCZAĆ (2) vb impf

a jasne.

Fleksja
inf przyuczać
indicativus
praes
sg
1 przyuczåm
fut
sg
3 f przyuczać będzie

inf przyuczać (1).[praes 1 sg przyuczåm.]fut 3 sg f przyuczać będzie (1).

stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. przyuczyć.

Przyzwyczajać do czegoś, wdrażać, przygotowywać; condocere, consuescere, formare, instituere Cn [kogo] (2): [Przyuczam/ Doceo, assuefacio. Volck Vvv4v.]

przyuczać do czego (1): Náucżćie ſię y wy rodzicy ták dziatecżki ſwoie z młodu do zakonu Bożego [...] przyucżáć: żeby cżego Boże vchoway/ gdyby w pogáńſką ábo Heretycką rękę wpádły/ zátrzymáć ſię przy S. wierze vmiáły SkarŻyw 48.

przyuczać czym (1): A bárzo mu [królowi Zygmuntowi III] też pomogą przykłády y náuká/ wielkiey Krolowey náſzey/ potomká oſtátniego Iágiełłow [...]/ Anny żony Stepháná przezacnego Krolá/ á Ciotki W.K.M. ktora tu ná chrzeſt iego przyiechawſzy/ poćiechę wielką odnioſłá. á Boże áby więtſzą/ gdy ná doroſły rozum iego pátrzyć/ y vpominániem y wzorem poſtępkow ſwoich/ przyuczáć go będzie. SkarKaz )(4v.

Synonim: przyzwyczajać.

Formacje współrdzenne cf UCZYĆ.