« Poprzednie hasło: [PRZYUCIERPIEĆ] | Następne hasło: PRZYUCZAĆ SIĘ » |
PRZYUCZAĆ (2) vb impf
a jasne.
inf | przyuczać | |
---|---|---|
indicativus | ||
praes | ||
sg | ||
1 | przyuczåm |
fut | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | przyuczać będzie |
inf przyuczać (1). ◊ [praes 1 sg przyuczåm.] ◊ fut 3 sg f przyuczać będzie (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. przyuczyć.
przyuczać do czego (1): Náucżćie ſię y wy rodzicy ták dziatecżki ſwoie z młodu do zakonu Bożego [...] przyucżáć: żeby cżego Boże vchoway/ gdyby w pogáńſką ábo Heretycką rękę wpádły/ zátrzymáć ſię przy S. wierze vmiáły SkarŻyw 48.
przyuczać czym (1): A bárzo mu [królowi Zygmuntowi III] też pomogą przykłády y náuká/ wielkiey Krolowey náſzey/ potomká oſtátniego Iágiełłow [...]/ Anny żony Stepháná przezacnego Krolá/ á Ciotki W.K.M. ktora tu ná chrzeſt iego przyiechawſzy/ poćiechę wielką odnioſłá. á Boże áby więtſzą/ gdy ná doroſły rozum iego pátrzyć/ y vpominániem y wzorem poſtępkow ſwoich/ przyuczáć go będzie. SkarKaz )(4v.
Synonim: przyzwyczajać.
Formacje współrdzenne cf UCZYĆ.
AĆ