[zaloguj się]
[pdf]

PRZYWIĄZANIE (3) sb n

a jasne; teksty nie oznaczają -é lub oznaczają niekonsekwentnie.

Fleksja
sg
N przywiązani(e)
D przywiązaniu
A przywiązani(e)

sg N przywiązani(e) (2). ◊ [D przywiązaniu.] ◊ A przywiązani(e) (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. przywięzowanie, Linde XVIII w. s.v. przywiązać i przywiązać się.

I. Rzeczownik od „przywiązać”: przymocowanie, połączenie przez wiązanie; alligatio Mącz, Cn; religatio Calep, Cn; alligatura, annexus Cn (3): Alligatio, Prziwiązánie. Mącz 193b; Calep 908b.
Wyrażenie: »do słupa przywiązanie« (1): Siodma [cząstka Historii o męce Pańskiej] wznawia odeſłánie do Piłatá. Tám Pan nie ieden ſtus lekkośći y boleśći wytrwał. Naprzod [...] wzgárdzenie wſzelákich dowodow niewinnośći [...]. Potym ſromotne Páná náſzego obnáżenie/ do ſłupá okrutne przywiązánie/ y ſrogie á niezmierne ſubtelnego ciáłá iego wſzyſtkiego ſkátowánie. LatHar 317.
II. [Miejsce, gdzie coś jest ze sobą związane:

W połączeniu szeregowym: ⟨...⟩ iuncture inferioris nadolnemv przywiązanyv/ przyſnurovanyv/ przykovanyv TomZbrudzBrul Ex 28/27.]

Synonim: II. przysnurowanie.

Cf PRZYWIĘZAĆ

MPi