« Poprzednie hasło: PRZYWIĘZACZ | Następne hasło: PRZYWIĘZAĆ SIĘ » |
PRZYWIĘZAĆ (106) vb pf [i impf]
pf (106), [impf [praes]].
W inf -więz- (21), -wiąz- (7); -więz- FalZioł (7), HistAl, GliczKsiąż, HistRzym, BielSpr (2); -wiąz- WujJud, StryjKron, KlonWor; -więz- : -wiąz- Mącz (6:1), SienLek (1:1), RejZwierc (2:2); w imp -więż (6), -wiąż (6); -więż BielSat, BielSpr, BielSjem; -wiąż Leop (2); -więż : -wiąż FalZioł (1:2), SienLek (2:2); w pozostałych formach -wiąz-, -wiąż-.
a jasne.
inf | przywięzać, przywiązać |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | przywiązåł | m pers | przywiązali |
f | przywiązała | m an |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | przywięż, przywiąż |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | n | by przywiązało |
con praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by był przywiązåł |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | przywiązåno | |||||
participia | ||||||
part praet act | przywiązåwszy | |||||
inne formy | ||||||
fut i praes sg 2 - przywiążesz; fut i praes sg 3 - przywiąże, przywiązå; fut i praes pl 3 - przywiążą |
inf przywięzać (21), przywiązać (7). ◊ fut [i praes] 2 sg przywiążesz (4). ◊ 3 sg przywiąże (2), [przywiązå]. ◊ 3 pl przywiążą (3). ◊ praet 3 sg m przywiązåł (14). f przywiązała (1). ◊ 3 pl m pers przywiązali (17). ◊ imp 2 sg przywięż (6), przywiąż (6). ◊ con 3 sg n by przywiązało (1). ◊ con praet 3 sg m by był przywiązåł (1). ◊ impers praet przywiązåno (3). ◊ part praet act przywiązåwszy (20); -åwszy (13), -awszy OpecŻyw (2), -(a)wszy (5).
Sł stp notuje, Cn s.v. pal; ujmuję kogo: przywiązać, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.: przywiązać.
- Wiążąc, przymocow(yw)ać lub (po)łączyć
(106)
- Przen
(14)
- a) Wzbudzić upodobanie do czegoś (1)
- b) Uznać zależności, uwarunkowania natury doktrynalnej (5)
- c) Przypisać (3)
- d) Ograniczyć władzę terytorialnie (1)
- e) Dać, udzielić, przekazać (3)
- a. O pędach winorośli: przywiąz(yw)ać do podpory (2)
- Przen
(14)
przywięzać do kogo (1), do czego (żywotne) (2), do czego (35): á cżaſu porodzenia: gdy gi [kamień orłowy] do vda przywiąże/ tedy nie przeſpiecżnoſci oddala FalZioł IV 48b, I 144a; LibMal 1553/179; á ſtąd [papież Klemens] oſkárżon do Tráiáná Ceſárzá/ ktory go dał vtopić przywiązawſzy kotwicę do niego w morzu. BielKron 148v; [ludzie na wyspie Ameryka] z báwełny cżynią ſiatki ná ktorych legáią przywiązawſzy do cżterzech drzew iáko w kolepce BielKron 461v, 34v, 37, 113, 125v; Ad taurum devinxere, Do byká prziwiązáli. Mącz [497]a; SienLek 55, 114, 169, 189v; Syn iego [króla Sparty] teyże nocy wybiwſzy drzwi wziął gwałtem żonę mężowi. Wnet gi kazał krol poimáć/ y przywiązawſzy do ſtołká kazał mu ocży wyiąć. RejZwierc 55v; Wypádnie záiącżek/ ázaſz go nie roſkoſz poſzcżwáć/ zá nim ſobie pobiegáć/ á ieſzcże lepſza do lęku [!] go przywięzáć y do domu przynieść RejZwierc 110, 34, 129v; Stárzy Ludzie tym obycżáiem miáſtá zápaláli/ Sypáli zboże po polu/ áby tám Gołębie znęćili/ potym ſiećią przytárgnąwſzy ktorego Gołębiá/ przywiązáli mu prochno záżegwſzy/ do nogi álbo do ſzyie/ y puśćili BielSpr 62v, 47v, 74 [2 r.]; BudBib Ier 51/63; SkarŻyw 29; [Krzyżacy] Pipiná Xiążę poimawſzy roſproli mu brzuch/ y przywiązawſzy kiſzkę iednę do drzewá/ ták go długo wodzili wkoło/ áż ſię wſzyſtkie ielitá obwiły/ y wynątrzyły. StryjKron 295, 140; Calep 910b; KlonWor 32. Cf »do słupa przywięzać«, »przywięzać do szyje«.
przywięzać u czego (3): Leop Iudic 15/4; Y kázał [król] ony ſwiádki przywiązawſzy v końſkich ogonow y wlec áż do ſzubienice y zwieśić HistRzym 75. Cf »przywięzać u szyje«.
przywięzać komu (4), czemu (żywotne) (6): OpecŻyw 125v; MiechGlab 26; Leop Deut 6/8, Prov 7/3; nád to nákráiawſzy gáłgánu y dźiewięśiłu/ záwiąż w chuſtkę á przywięż mu [koniowi] do wędźidłá SienLek 189v, 192; A cżiy koń napirwey przybieży/ ten bierze pirwſzy klenot [...]. A ten co ſie iuż ná ſámym oſtátku przywlecże/ tho mu świnię do ſzkápy przywiążą/ y muśi ią podle ſiebie wieść ná powodzie RejZwierc 129v; Gdy miał [Hircjusz] liſt Brutonowi poſłáć/ ktory był w obegnániu ná Mutynie/ przywiązał liſt/ nápiſawſzy/ do ſzyie gołębiowi końſkim włoſem y puśćił go. BielSpr 47v, 62v; Pioruná też przednieyſzego Báłwáná kazał [Włodzimierz, książę Rusi] koniowi do ogoná przywiązáć/ y wlec przez Miáſto do Dniepru/ támże go w Dnieprze náwiązawſzy kámieni vtopiono. StryjKron 140.
przywięzać k(u) czemu (13): On [Ezop] cżterzy kąty rozmierzył/ A ná nich orły poſádził: W miechoch k nim dzieći przywiązał BierEz G2; Rękę drugą gdy przybitz chcieli/ niemogla doſiądz ku drugié przewierciané dziurze/ bo byly daleko od ſiebie zwierciány. Tedy przywiązawſſy powroz ku ręce/ ciągnęli ią opiéraięcy ſie z wielką motzą o krzyż OpecŻyw 139, 122v; FalZioł IV 50c; gdy złoczyńcę ku łáwie przywiążą/ nogi iego ſłoną wodą námáżą/ potym kozę przywiodą/ kthora rádá ſol iada/ áby pięty onego złoczyńce lizáłá GroicPorz iiv; Leop Iudith 6/9; BielKron 452v; Iugari vineae dicuntur, Ku roſztowániu álbo ſzrankóm prziwiązáć. Mącz 177a; HistRzym 101v. Cf »ku słupowi przywięzać«.
przywięzać na kogo, na co (8): Też gdy gi [gruszczyczkę] na mieſtcze przepukłe prziwiąże/ albo vwarzywſzi tę iuchę ſniego pije/ przepuknienie ſtwarza FalZioł I 116d; potym ſtych prochow [sporządzonych z sierści zajęczej] vcżyń plaſtr zbiałkiem iaiecżnym á przywięż na tę ranę FalZioł III 31a, IV 17b; [Tatarzy] the wſzytkie rzeki przerzecżone przebywaią bez żadnego przewozu, telko żony z dziecmi y tłomoki koniem na grzbiet przywiązawſzy ſami ſie koniem ogonow trzymaiącz przepływaią. MiechGlab 26; Tamże też niewiaſta iedna vboga dzieſięć czorek maiąc, przed ſtrachem z przedmieſcia vciekała, obwinąwſzy w płachtę dziecię iedno dwieletnie na ramionach nioſła. Drugie dwie dzieweczce młode na bydlę przywiązawſzy przed ſobą pędziła [duasque minorennes puellulas in iumento, quod ante se pellebat portabat]. MiechGlab 55; Sumnienie niewie czo rzecz ma Biegaiaċ potroſſe ſbiera. Dobrych ſpraw czo tu wżdy czynyl Gdy ſie na wierze omylyl. Wſzytky węzelky żebralo Aby wżdy nan przywiazalo. RejKup c3v; SienLek 55, 104.
przywięzać czym [= za pomocą czego] (11): Potym ie [łajno wilcze] włożyć na wilcżą ſkore/ á ſthey wełny kthorą naydzieſz w thymże łaynie maſz vprząſć nić/ á tą nicią przywięzać do ſkori FalZioł I 144a; zmacżay chuſtę w tey wodzie: przyłoż że [na ranę] y przywiąż bindą/ tho cżyń rano y wiecżor á zgoij ſie richło. FalZioł V 98v, I 38b, V 29, 92v; Y przywiązáli napierſnik od obrączek iego áż do obrączek Efodowych/ táśmą hiácyntową BibRadz Ex 39/21; BielKron 34v, 37; BielSpr 47v. Cf »powrozy (I) przywiązać«, »przywięzać zadzierzgiem«.
przywiązać czym [= przytykając część ciała] (1): A gdy ſie ci na nijm zmęcżyli/ ktorzy go [Jezusa] po grzbiecie bili/ drudzy lepak przyſtąpili/ ij od ſlupa go odwiązáwſſy/ chrzeptem go ku ſlupu przywiązáli/ a lepak go po brzuchu pęgami ij miotlami tako okrutnie bili OpecŻyw 126v.
przywięzać na czym (3): A te słowá ktore ia teras przykázuię tobie/ będą trwáć w ſercu twoim [...]. I przywiążeſz ie ſobie ná rece [!] twoiey/ iákoby znák á pámiętne Leop Deut 6/8, Prov 7/3; ktorzy widząc iſz żadnego znáku ná nim [na św. Sabbie] niemáſz/ okrućieńſtwá onego: rośćiągnęli go y przywiązáli mocno ná palách y wznák położyli/ ćiągnąc y męcżąc go cáły dzień SkarŻyw 328.
przywięzać gdzie (5): BielSpr 4v; Przecziągną [!] powroz przes wodę A pewnie komu na ſſkodę Prziwiązą kota v koncza RejRozm 398; HistAl M5; Mącz 193c; Albo ieſli ták niemoże być obudzon/ tedy nábráć krowek á podłożywſzy iednę pod łuſzczynę włoſkiego orzechá/ przywiązáć dwie álbo trzy ná głowę wtył/ á ná myſzki [= muskuły] do bárkow po iedney/ á ná podeſzwy tákieſz SienLek 55.
W charakterystycznych połączeniach: chustę przywięzać, nić, powroz, ręce, rohatynę; przywięzać do drzewa (5), do łęku, do nogi, do skory, do stołka (2), do szkapy, do uda (2); koniowi przywiązać (2); przywięzać ku drzewu (2), ku krzyżowi, ku ławie, ku odzieniu, ku ramieniu, ku ręce, ku rosztowaniu, ku szrankom; na biodrę przywięzać, na głowę, na grzbiet, na miestce przepukłe, na pępek, na ranę; na bydlę przywiązać; przywięzać bindą, chustą, nicią (2), ręcznikiem, sznurą, taśmą; przywiązać na palach, na palcach, na ręce.
»mocno przywiązać« [szyk zmienny] (5): Katowie gdy go tako motzno ku ſlupowi przywiązali/ miotly/ pęgi/ ij lańtzuchy gotowali/ ktorymi by Iezuſa bicżowali. OpecŻyw 125v, 125v, 138v; Też roſpukłem dzieciom vcżiń plaſtr/ á prziłoż na roſpukłe mieſcze moczno prziwiązawſzi ręcżnikiem/ á vlecży. FalZioł I 38b; SkarŻyw 328.
»przywiązać za (ręce i) nogi« = ligare manibus et pedibus Vulg [szyk zmienny] (2): A oni [słudzy Holofernesa] vchyliwſſy ſie od boku gory/ przywiązáli Achiora ku drzewu zá ręce y zá nogi: á thák ij powrozy związawſſy odbieżeli Leop Iudith 6/9; BielKron 125v.
»powrozy (I) przywiązać« (1): Y chciál ſie za tymi ſlowy ſám polożytz na on krzyż/ ale onij żolniérze/ gwáltem go na krzyż porzucili/ ij powrozy motzno przywiązali OpecŻyw 138v.
»do słupa, k(u) słupowi (słupu), do koła, do pala, do pręgierza, około słupa przywięzać« = ad palum alligare Mącz, Cn; astringere ad columnam vel ad statuam Mącz [szyk zmienny] (5:4:2:1:1:1): A wziąwſſy go/ ku ſlupowi go zaſie przywiązali/ ij powrozy cięſſko bicżowali OpecŻyw 115v; Ale katowie natychmiáſt ſie gwáltem k niemu rzucili/ ij ręce mu tak motzno okolo ſlupa przywiązali/ aż byly ſcżyrnialy OpecŻyw 125v, 125v, 126v; Pochwyćili go [Kartagińczycy Attyliusa Regulusa] á kazáli mu zerznąć powieki na ocżu/ á obroćili ocżymá do ſłońcá przywiązawſzy do ſłupá BielKron 120v; Mącz 193b, 421b; Ieſliby ſie gwałtownie ktore obchodźiły/ Przywiązawſzy do kołá/ Będziem táką biły. BielSat L3 [idem BielSjem]; Przedſię gi [Dionizjusz Syrakuzański swego syna, Tarkwiniusza] kazał do pręgyerzá przywiązáć/ y ták okrutnie bić/ áż ledwie żyw zoſtał. RejZwierc 34, 84; BielSjem 25; ArtKanc D12v; Dźiewiąta drogá twoiá byłá o moy namiłſzy Pánie Iezu Kryſte/ kiedyś ſzedł do onégo biczowánia/ kiedy oni złośliwi kátowie twoie naświętſzé ćiáło obnażyli/ á do ſłupá niemiłośćiwie przywiązáli SiebRozmyśl C3, I2v.
»przywięzać do szyje, u szyje« (1:1): GliczKsiąż D7v; Wſádzon potym [św. Florian] do ćiemnice/ ná oſtátek z moſtu vtopion przywiązawſzy kámień do ſzyie w rzece Enezum/ w ktorey wzwodę płynąc/ ná iedney ſkále oſiąknął BielKron 357.
»przywięzać zadzierzgiem [= węzłem]« (1): Ku śpieſznemu á lekkiemu rodzeniu [...] bielonowy korzeń/ przywięż do lewego vdá zadźierzgiem SienLek 114.
przywiązać gdzie (1): Záchoway ſynu moy przykazánia oycá twego/ á nieopuſſcżay roſkazánia máthki twoiey. Przywiąż ie w ſercu twoim [liga ea in corde tuo] ná káżdy cżás/ á obwiń około gárdłá twego. Leop Prov 6/21.
»przywięzać do tyczy« = adiugare vites Mącz [szyk zmienny] (2): Et de arboribus dicitur Maritare, Wino do tyczy prziwięzáć/ Przipleść. Mącz 210a, 177b.
Synonimy: przykrępować, przyprawić; a. przypleść.
Formacje współrdzenne cf WIĄZAĆ.
MPi