Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [PRZYWLECZON]

Następne hasło: PRZYWŁACZAĆ »

PRZYWLECZONY (2) part praet pass pf

przywleczony (2), [przywleczon].

Tekst nie oznacza é oraz ó; e prawdopodobnie jasne (tak w obleczony).

Fleksja

sg
m	N		n	N	przywlecz(o)no
m	A	przywleczony	n	A

pl
N	m pers	przywlecz(e)ni

[sg m A przywleczony. ◊ n N (praed) przywlecz(o)no.] ◊ pl N m pers przywlecz(e)ni (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. przywlec.

Znaczenia

1. Ubrany, odziany; przen: który stał się jakimś (2)
2. [Pokryty czymś, powleczony]
- a. [Tkaniną: obciągnięty, obity]
- b. [Cienką warstwą sypkiej substancji: przysypany]

1. Ubrany, odziany; przen: który stał się jakimś [czym] (2): Niechay ſie iedno ći záwſtydáią ktorzy ſobie wtem roſkoſſuią áby zle czynili gdy będą lekkoſćią przywleczeni RejPs 52v.

W porównaniu (1): [bogacze] zá żywotow ſwych zonych roſkoſſy iáko iną ſſátą zewſſąd pychą bywáią przywleczeni/ á ſnadz więcey niż potrzebuią wſſytko iem pomyſly przypáda. RejPs 106v.

2. [Pokryty czymś, powleczony [czym]:

a. Tkaniną: obciągnięty, obity: Przeto Kazimierz zaraz na dzień naznaczony W Wilnie złotogłowami stolec przywleczony Wystawił, Aczkiereja na tym koronował StryjPocząt 433.

b. Cienką warstwą sypkiej substancji: przysypany: náśienie [rzepy] niſko ma być źiemią przywlecżono bo niechce głęboko w źiemi leżeć. Cresc 1571 195.]

Cf PRZYWLEC