[zaloguj się]
[pdf]

PRZYWŁASZCZAJĄCY (4) part praes act

Pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja
sg
mNprzywłåszczający fNprzywłåszczającå
Dprzywłåszczając(e)mu D
Aprzywłåszczając(e)go A

sg m N przywłåszczający (2). ◊ D przywłåszczając(e)mu (1). ◊ A przywłåszczając(e)go (1). ◊ [f N przywłåszczającå.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. przywłaszczyć.

1. Czyniący swoją własnością; w funkcji rzeczownika (2): niektórzy źwiérz popędzony/ álbo pſów cudzych bráć ſie nie boią/ áni wſtydzą: dla tego vſtáwiamy/ iż [...] tákowy przywłaſczáiący [talis usurpans JanStat 1108] zá źwierzynę álbo zá pſy trzy grzywny zá winę/ á drugié trzy grzywny onému czyy był źwiérz zápłáćić będźie powinien. SarnStat 672.
Wyrażenia: »[co] prawem i lewem przywłaszczający« (1): Co [Dan 7 i 11] przedśię wedle opowiedánia ducha św. służyć nie może, iedno hárdemu [...]/ cudzego pragnącemu y ono ſobie/ ſiue per fas per nefas iż ták rzekę/ y prawem y lewem co ieſt cudze przywłaſzcżáiącemu CzechEp 374.

»sobie przywłaszczający« (1): CzechEp 374 cf »prawem i lewem przywłaszczający«.

[Przen:
Wyrażenie: »[co] sobie przywłaszczający«: Rzecże Pycha/ ſądy Boże ſobie przywłaſzcżáiąca: ia prawdźiwie pokutuię. HerbOdpow N8.]
2. Wyrażający o kimś jakieś zdanie, twierdzący coś o kimś, przypisujący [w tym: co (1), z przysłówkiem ilościowym zastępującym dopełnienie bliższe (1)] (2):
Wyrażenie:»sobie przywłaszczający« (2): Zydowie/ wzruſzyli ſię/ máiąc to zá rzecż nieſłuſzną/ gdy ſłyſzeli Chriſtuſá/ moc Bożą ſobie przywłaſzcżáiącego NiemObr 105; Gdyż cżłowiek pyſzny więcey ſobie nád ine ludzi przywłaſzcżáiący w nienawiść y mierziącżkę ludzką wpada Phil I2.

Synonim: 2. przypisujący.

PP