[zaloguj się]
[pdf]

[PRZYWYKŁOŚĆ sb f

o jasne.

Fleksja
sg pl
G przywykłości
A przywykłość przywykłości
I przywykłością

sg G przywykłości. ◊ A przywykłość. ◊ I przywykłością. ◊ pl A przywykłości.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

1. Nawyk, przyzwyczajenie: á nie bacży ten że iáko złodzyeiowi przywykłość Máiſter Máciek [tj. kat]/ ták grzeſznikowi odeymie [...] ſędzya ſpráwiedliwy/ złość iego GilPos 175v (Linde), 129v.

przywykłość czemu: bo chociaſz wiele ludzi vznawſzy przyięli Ewányelią/ [...] ále przedſię zá oną przywykłoſcią zabobońſkiemu nabożeńſtwu/ [...] dáią ſie vnośić przeklętym żądzom ciáłá. GilPos 49v.

I sg w funkcji przysłówka: »przywykłością« = zwykle: Otoż ty [= te (wyżej wymienione)] y tákowych wiele ciemnośći máiąc/ á ná nich przywykłoſcią ſpiąc/ nigdy nie dbáią o Kryſthuſá Páná GilPos 242v.

Wyrażenie przyimkowe: »od przywykłości«: ále theż [apostołowie] bacżąc ludzi od przywykłośći by nagorſzey być połomne á zátwárdziáłe/ przytacżáią im á wyſtáwuią obrázy dzieiow przodkow náſzych GilPos 150v.
2. Przyzwyczajenie się, nabycie przyzwyczajenia: roku wtorego niech ná noc przy maćiorkach [oślęta] bywáią ogłowiámi álbo cżym inſzym znienagłá przywiązány dla przywykłośći. Cresc 1571 546.

Cf [NIEPRZYWYKŁOŚĆ], PRZYWYKANIE]

LWil