[zaloguj się]
[pdf]

PRZYZDOBIĆ (1) vb pf

o jasne.

Fleksja
praet
pl
3 subst przyzdobiły
imperativus
sg
3 niechże przyzdobi

[praet 3 pl subst przyzdobiły.] ◊ imp 3 sg niechże przyzdobi.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Ozdobić; przen: udzielić darów duchowych [co]: Cnotá mówię/ która w nim [Józefie] ták obwárta byłá/ Iż iéy niewieśćia chytrość namniéy nieruſzyłá. Prziymićiéſz ten kwiateczek ták ślicznéy ozdoby/ Niechże téż ſam pan z góry z łáſki ſwéy przyzdoby Kwiát cnéy młodośći wáſzéy GosłCast 11.

[przyzdobić czym: IEśli mi Pierides [przydomek Muz] były życżliwymi/ Ieśli moy przyzdobiły vmyſł dáry ſwymi. Ieśli ná mię z iáſnego zſtąpił Helikonu Promień náuk/ [...] Tobie miła Oycżyzno tym chcę ſłużyć CiceroBBud ktv.]

Formacje współrdzenne cf ZDOBIĆ.

Cf PRZYZDOBIONY

LWil