[zaloguj się]

SAKKUŁ (2) sb m

sakkuł (1), sekkuł (1), [sakuł]; sakkuł : sekkuł Oczko (1:1).

så-, [sa-]; w sekkuł e jasne.

Fleksja
sg pl
G såkkułów
A såkkuł
I såkułami
L såkkułach
inne pl A a. I - såkkuły

sg A såkkuł (1).pl G såkkułów (1).[I såkułami.A a. I såkkuły.L såkkułach.]

stp, Cn, Linde brak.

Prawdopodobnie: Nieduży woreczek, do którego wkładano rozgrzany środek leczniczy używany do ciepłych okładów [sacculus worek, mieszek Mącz 363a; – woreczek Calep] (2): Sercu ieſliby ćięſzkość/ [...] dáć [...] Siruporum de pomis/ [...] przez dni kilko [...]. Sacculów/ Epithemata/ inunccyy/ morſellów/ odorata/ y inſzych vćiech ſercu należących nie zániedbywáiąc. Oczko 35; [Nic y po tych ſaccułách: bo pot ſam z dobréy woléy/ ieſli dźiś nie przyydźie/ drugi raz nie chybi OczkoPrzymiot 157; bo iż właſność ma goienia/ widáliſmy z pożytkiem nie tylko z decoctu płókánié/ ále téż y remanentias biorąc/ á wſákuł ie kłádąc fomentowánié OczkoPrzymiot 483, 414].
Szereg: »sekkuł albo poduszeczka (a. [poduszka])« [szyk zmienny] (1): ſeccuł álbo poduſzeczkę ztegóż czynią/ vtłukſzy tychże korzenia/ [...] y czáſu potrzeby ná żołądek kłádą. Oczko 32v; [czego gdźieby więc po myśli mieć nie mógł/ poduſzki álbo ſaccuły/ ięczmieniém álbo proſem wſpráżónym náſypánym/ miedzy nogi y około okładáią OczkoPrzymiot 157].

MC