[zaloguj się]
[pdf]

PRZYZWALAJĄCY (6) part praes act

przyzwalający (5), przyzwolający (1) Mącz (1:1).

Pierwsze a pochylone, drugie jasne; w przyzwolający o jasne.

Fleksja
sg
mNprzyzwålający fNprzyzwålającå nNprzyzwålając(e)
pl
N m pers przyzwålający
G przyzwålających
A m pers przyzwålając(e)

sg m N przyzwålający (2). ◊ f N przyzwålającå (1). ◊ n N przyzwålając(e) (1). ◊ pl N m pers przyzwålający (1). ◊ G przyzwålających (1). ◊ [A m pers przyzwålając(e).]

Sł stp, Cn s.v. kontraktnik przyzwalający na pytanie, Linde XVII w. s.v. przyzwolić.

1. Wyrażający zgodę, pozwalający, zatwierdzający; consentiens Vulg (4): pedaria sententia, Przizwaláyące skazánie/ to yeſt/ przizwolenie ná ſąd á widzenie ſtárſzich pánów Mącz 294a.

przyzwalający komu (1): Bo nie tylo czyniący ále cżyniącym przyzwaláiący/ mowi Apoſtoł/ godni ſą śmierći. SkarKazSej 703b.

przyzwalający ku czemu (1): Y kámionowáli Szcżepaná wzywáiącego Bogá [...]. A Saulus był przyzwaláiący ku śmierći iego. Leop Act 7/59.

przyzwolający na co (1): Particeps consiliorum omnium, Weſpołek wiedzący y przizwoláyący ná co. Mącz 281c.

2. Zgadzający się z czyimś zdaniem, przyznający słuszność; consentiens Vulg [komu] (2): Dáleko mniey żadnym ſpoſobem zwycżay ſtáry [nie może decydować w sprawach wiary]. [...] Albo wielka licżbá ludźi niewiádomie ſobie [nawzajem] przyzwaláiących. WujJudConf 38; Lecz mądrość ktora ieſt z gory/ naprzod ieſt czyſta: potym ſpokoyna/ ſkromna/ powolna/ przyzwaláiąca dobrym WujNT Iac 3/17.

[przyzwalający w czym: Weźrzyćie ná Naiáſnieyſſego Krolá wáſſego y Senatory koronne iemu w tey mierze we wſſytkim przyzwaláiące/ iáko mocnie wiárę ſwięthą [...] trzyma y záchowywa ZebrzydOdpow Ee4.]

[Cf PRZYWALAJĄCY.]
3. [W funkcji rzeczownika: zwolennik [komu]: Nicodem [...] rzekl gym: czemvsczie weszly wbosnycze, w grzessech bendacz, wylawssy krew nyewynna a sprawiedlywa? y rzekly ssa gemv zydowye: A thi yakos thv wssedl wbosznycze, bowiemessty byl przyswalaiaczi gemv SprChęd 122/5.]

Cf PRZYZWALAĆ

LWil