[zaloguj się]
[pdf]

[PRZYZWOISTY ai

o prawdopodobnie jasne (tak w przyzwoity).

Fleksja
sg
fNprzyzwoist(a) nNprzyzwoisto

sg f N przyzwoist(a). ◊ n N przyzwoisto.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Słuszny, odpowiedni, właściwy:
Frazy: »[komu] jest przyzwoista rzecz [cum inf]« = ktoś powinien, do kogoś należy: Alÿe y komuſz ieſth prziſwoyſta rzecz modlicz ſzię za namÿ ArgWykład 41/69.

»przyzwoista rzecz jest [aby]« = właściwe, słuszne jest, aby: ArgWykład 40/124 cf Szereg.

Szereg: »słuszny a przyzwoisty«: Ieſlicz thedy pan Bug dlya mathuchny ſwogy [...] raczyl zachowacz rodzay lyuczki, thedy teze ſluſzna a prziſwoyſta rzecz ieſt y prziczyna abiſmy yą zwaly zywothem ArgWykład 40/124.
2. Odnoszący się, dotyczący [komu]: gdyſz tho [tj. orędownictwo u Boga] Marigi prziwlaſczaÿą czo ſamemu Chriſtuſſowy ieſt prziſwoÿſtho ArgWykład 41/79.

Cf PRZYZWOITY]

LWil