[zaloguj się]

PRZYZWYCZAIĆ (3) vb pf

a jasne.

Fleksja
inf przyzwyczaić
praet
pl
3 m pers przyzwyczaili
conditionalis
pl
3 m pers by przyzwyczaili

inf przyzwyczaić (1).praet 3 pl m pers przyzwyczaili (1).con 3 pl m pers by przyzwyczaili (1).

stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Wyrobić w kimś lub w sobie nawyk czegoś, uczynić skłonnym; assuefacere Modrz [kogo, co do czego] (3): á przetoż tem więcey zwierzchnym Pánom y wſzytkim inſzym ná vrzędźiech będącym przyſtoi áby śię ich [namiętności] ſtrzegli a vmysł ſwoy do właſnego á prawdźiwego ſpoſobu ſpráwowánia rzecży przyzwycżáili ModrzBaz 18; ktorzy [heretycy] Greki rozmáitymi iády kácerſkimi zárazáli y do odſzcżepieńſtwá y oſobnjch rozumow burzliwych przyzwycżáili. SkarJedn 179.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Trzebá przyzwycżáić do tego żołnierze/ áby znákow ktore Hetman dawa/ pilnowáli ModrzBaz 111v.

Formacje współrdzenne cf ZWYCZAIĆ.

Cf PRZYZWYCZAJONY

LWil