« Poprzednie hasło: PRZYZŻEŁKLEJSZYM | Następne hasło: [PRZYŹRZENIE] » |
PRZYŹRZEĆ (3) vb pf
przyźrzeć (2), przyjźrzeć (1), [przyjrzeć (może błąd transkrypcji)]; przyźrzeć BielKron, Strum; przyjźrzeć JanNKar.
inf z tekstu nieoznaczającego é.
inf | przyźrz(e)ć |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | przyjrzåł |
imperativus | |
---|---|
pl | |
2 | przyźrzycie |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | by przyźrzała |
[inf przyźrz(e)ć.] ◊ fut 3 sg przyźrzy (1). ◊ [praet 3 sg m przyjrzåł.] ◊ imp 2 pl przyźrzycie (1). ◊ fut 3 sg a. imp 2 sg przyjźrzy (1). ◊ [con 3 sg f by przyźrzała.]
Sł stp: przyjrzeć, Cn: przyjrzeć s.v. przypilnować, Linde bez cytatu: przyźrzeć.
przyźrzeć kogo, czego (2): [Żydzi] Nie robią nic/ przeto wiele mowią/ áby káżdy ſwey roboty pátrzył/ przyźrzycie ich áby ſie vpokoili BielKron 29; A zá iedną pracą Młynarz przyźrzyć Sadzáwek/ żeby znich Ryb nie krádźióno. Strum I3v; [[Kasandra rzekła:] proſzę áby Kápłáńſkie potwierdzenie ieſzcże nie było/ poki ſtárſzy moi tu oblicżnie nie ſą. Odpowiedział Krol: Otom ia Káſándro ná mieścu rodzicow twoich/ ktory to chcę mieć/ y tego przyźrzeć. HistFort G6; gdy [książę] [...] iákiemu Biſkupowi obieránia przełożonych duchownych przyiźrzeć porucża/ [papież Grzegorz] záraz vpomina go [...] BronApokr 114].
Formacje współrdzenne cf 3. ŹRZEĆ.
LWil