« Poprzednie hasło: PSZENICZKA | Następne hasło: PSZENICZY » |
PSZENICZNY (78) ai
e jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | pszeniczny | f | N | pszenicznå, pszeniczn(a | n | N | pszeniczn(e) |
G | pszeniczn(e)go | G | pszenicznéj | G | pszenicznégo | |||
D | D | D | pszeniczn(e)mu | |||||
A | pszeniczny | A | pszeniczną | A | pszeniczn(e) | |||
I | pszenicznym | I | pszeniczną | I | ||||
L | pszenicznym | L | L |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | pszeniczn(e) |
G | pszenicznych | |
A | subst | pszeniczn(e) |
I | f | pszeniczn(e)mi |
sg m N pszeniczny (7). ◊ G pszeniczn(e)go (2). ◊ A pszeniczny (2). ◊ I pszenicznym (3). ◊ L pszenicznym (2). ◊ f N pszenicznå (3), pszeniczn(a) (5). ◊ G pszenicznéj (15); -éj (3), -(e)j (12). ◊ A pszeniczną (1). ◊ I pszeniczną (5). ◊ n N pszeniczn(e) (7). ◊ G pszenicznégo (2); -égo (1), -(e)go (1). ◊ D pszeniczn(e)mu (1). ◊ A pszeniczn(e) (3). ◊ pl N subst pszeniczn(e) (8). ◊ G pszenicznych (6). ◊ A subst pszeniczn(e) (3). ◊ I f pszeniczn(e)mi (3).
Sł stp notuje, Cn s.v. pszenny, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
- Przymiotnik od „pszenica” ‘Triticum sp. L.’ (78)
W porównaniu (1): Sieiem w źiemię/ mowi ś. Páweł [1.Cor 15/37]/ ty ćiáłá iáko źiárná pſzeniczne/ ktore ná wioſnę onę mocą Chryſtuſowego zmartwychwſtánia/ odrodzą ſię y roſkwitną SkarKaz 204b.
»ziarno (a. ziarn(ecz)ko) pszeniczne« = granum frumenti a. tritici Vulg (13): Zaſię Crinoides ſą gruzołki [w urynie] iakoby ziarnka pſzenicżne na troie roſtarte/ ktore ſie odłupawaią od ciała wſzytkiego FalZioł V 11; Wezmi oleyku zżołtkow iaiecżnych, oleyku zziarnek pſzenicżnych, rowno. 1. łot/ miodu przeſnego/ woſku trochę, Tak vcżyń maſć FalZioł V 100v, V 27; Leop BBB3; Far, Wſzelákie ziárno/ á zwłaſzczá pſzeniczne Mącz 117d; SarnUzn C2; SkarŻyw 368, 384; PAn Kryſtus ktory ieſt podobien źiárnu pſzenicżnemu/ w Ewánieliey rzecżonemu/ był ſwym vmartwieniem przypodoban k niemu. ArtKanc D16v; Záprawdę/ záprawdę mowię wam; ieſli źiárno pſzeniczne wrzucone w źiemię nie obumrze/ tedy ſámo zoſtawa. Lecz ieſli obumrze/ wielki owoc przynośi. WujNT Ioann 12/24 [przekład tego samego tekstu: SkarŻyw (2)]; Głupi/ co ty śieieſz to nie bywa ożywiono/ ieſli pierwey nie obumrze. Y co śieieſz/ nie śieieſz ćiáłá ktore ma wyniść/ ále gołe źiárno/ iáko ná przykład/ pſzeniczne ábo z inſzych ktore. WujNT 1.Cor 15/37, Ioann 12 arg; SkarKaz 204b.
W przeciwstawieniu: »kąkol ... trawa pszeniczna« (1): Chceſzże tedy/ ábyſmy poſzedſzy wybráli ie [ziarno kąkolu z pszenicy] (mowią to vcżniowie) Lecż Pan Bog tego broni/ áby ſnadź weſpołek z kąkolem/ trawy pſzenicżney nie wyrwáli. Co (dla tego) powiedźiał/ áby walek y krwie wylania zábronił. CzechEp 38.
»mąka pszeniczna« = siligo tritici PolAnt, Cn; simila, similago Mącz, Cn [szyk 25:2] (27): Korzeń [złotogłowu] z miodem/ z oliwą/ s pſzenicżną mąką ſtłucżony [...] przyłoż na mieſtcze zakłote. FalZioł I 93a; Mąka pſzenicżna licze cżiſci y gładzi FalZioł III 25a; Chleb biały ieſt nalepſzy z cżyſtey mąki pſzenicżney zdrowey/ ziarna zdrowego á czałego/ z ziemie dobrey. FalZioł V 63v; NAprzod mąka piecżona pſzenicżna z winem albo z wodą vwarzona á maſlem omaſzcżona/ ieſth barzo na kaſzel dobra broniącz go. FalZioł V 81v, I 7b, 92b, III 25b, 39a, 40d (13); Wſzythki rzeczy náleżące ku potrzebam żywotá cżłowiecżego/ ſą ty/ wodá/ ogień/ żelázo/ ſol/ mąká pſzenicżna/ miod/ mleko/ wino/ oliwá/ ſzáty. BibRadz Eccli 39/30; Dał potym dobrą potuchę Helizeuſz krolowi/ mowiąc: iż iutro będzye ſpąd mąki pſzenicżney zá iednę ſtáterę/ y dwá ſpądy ięcżmieniá tákież. BielKron [852]v; Simila, et Similago, Co naypięknieyſza co namielſza mąká pſzeniczna. Mącz 393c, 393d; Mąki pſzeniczney z białym miodem zámieſzay/ á onego ćiáſtá ná ząb bolący przyłoż SienLek 78, 71, 86v, 102, 121, 175, 175v, 179; BudBib Eccli 39/30; tám też żony ich [chłopów Żmudzinów] zſypuią mąkę pſzeniczną/ y hreczyſną [= gryczaną]/ z ktorey náczynią pláckow StryjKron 161.
»otręby pszeniczne« [szyk 11:1] (12): á gdy to korzenie [złotogłowowe] vwarzyſz z otrębami pſzenicżnemi w wodzie, á tem licze będzieſz mył/ ogorzelinę y inſze niecżiſtoſci zlicza zgania. FalZioł I 15d; Też gdy zmieſzaſz proch z gorcżycżnego naſienia [...] zwodą w ktoreyby były rozmączone pſzenicżne otręby/ [...] wſzytki niecżyſtoſci ſniey [twarzy] ſpądza FalZioł I 125a; OThręby pſzenicżne ſą mierno gorącze, Maią mocz wyſuſzać y otwierać vlicżki w ciele/ y też miękcżą FalZioł III 42b, I 47b, 65b, 99d, III 25b, V 25v, 75v; A ieſli by niebárzo ſye ktho ſtłukł/ thedy náwárzyć otrąb pſzenicznych w wodźie/ á nákłáść wnie ſmalcu/ á tego ná wſpuchłe mieſtcá przykłádáć. SienLek 146, 56, 118v.
[»słod pszeniczny«: Pszenice 5 małdrów i 7 ćwiercień i wiertel, słodu pszenicznego do siedmi warów InwMieszcz 1583 nr 242.]
W połączeniu szeregowym (1): FalZioł V 64 cf »krupy pszeniczne«.
»ciasto pszeniczne« (2): á gdy ón párch zléźie/ tedy vczyń ćiáſtá pſzenicznégo/ ze wrzącą wodą/ pomáżyſz tym mieſtca párchowáté SienLek 181, 69.
»krupy pszeniczne« (1): Krupy ięcżmienne/ pſzenicżne/ owſiane/ Kaſza riżowa, tatarcżana, ty rzecży ſą ſtrawne. FalZioł V 64.
MPi