[zaloguj się]
[pdf]

[PUCHAJĄCY part praes act

a jasne.

Fleksja
pl
N m an puchający
A m an puchając(e)

pl N m an puchający [cum sb wołowie]. ◊ A m an puchając(e).

Sł stp brak, Cn s.v. pucham, Linde XVII w. (z Cn) s.v. puchnąć.

Ziejący, buchający:
Wyrażenie: »puchający ogniem«: Piſzą thák niektorzy/ żeby thám myał mieć około tego Koſciołá [Marsa] Woły bárzo ogromne/ ktorzyby mieli párę ogniſtą z gąb ſwych puſzcżać. [...] więcz iż oná ſthraż wielkie okrucieńſtwo nád gośćmi cżyniłá/ zmyſlono tho/ iákoby onego Koſciołá Wołowye pucháyący ogniem [anhelati ignes boum – Pucháiące ogień woły/ abo ogień z wołow pucháiący Cn] mieli przyſtrzegáć. HistTroj A6v, A6v.

Cf PUCHAĆ]

AĆ