PUŁCZWARTASTA (7) nm
pułczwartasta (5), połczwartasta (2); pułczwartasta BielKron, SarnUzn, ZapKościer; połczwartasta KromRozm I; pułczwartasta : połczwartasta LibLeg (2:1).
Zawsze w pisowni rozłącznej: pułczwarta sta.
Wszystkie a jasne; w poł- o prawdopodobnie pochylone (tak w poł-).
Fleksja
m N pułczwartasta (3). ◊ A półczwartasta (1). ◊ f A pułczwartasta (2). ◊ n [A pułczwartasta.] ◊ L pułczwartustu (1).
Składnia orzeczenia typu: pułczwartasta [kogo] było.
Sł stp s.v. półczwarta: połczwarta sta, Cn, Linde brak.
Liczebnik ułamkowy: trzysta pięćdziesiąt, tj. trzy i pół setki [kogo, czego (pl)] (7):
Szmonycz okvpyl sye dal za sye yako poltrzeczyasta ſlotich y ſnym wzyeto pacholka y trzi konye dobre yego yako pvlczwarta ſta ſlotich LibLeg 11/100v;
Item czo sye doticze Pczol wpasyekach tich wybyly trzi thiſyącze y polpyeta ſtha a myodv gotowego polczwarta ſtha rączek LibLeg 11/102,
11/100v;
Wyęc by przez tyle ſet lat ktore były myedzy nyemi á Lutrem/ álbo myedzy Apoſtołmi á yemi przez trzy ſtá álbo połczwártá ſtá lat pan Kryſtus y duch ſwyęty koſćyoł y zbor krzeſćiyáńſki był opuſćił? KromRozm I F3;
Zá tymi [ludźmi z pocztu grabi Seryńskiego] ſzło pułcżwártá ſtá Huſárow z drzewcy BielKron 328v;
Prawdá że Syn Boży był widzian/ ále nie w Boſtwie/ iedno w poſtáći Anyel ſkiey [!] [...]. Potym záś w pułcżwártu ſtu lath Moiżeſzowi miłoſnikowi ſwemu/ y ludowi inemu obiáwić ſie racżył [Bóg] ná puſzcży/ gdy dawał Zakon ſwoy SarnUzn C8;
pan Cristow tępski powiedzial [...] ysz yą [lege: ja] y malzonka moya [...] mamy zupelna zaplate pul czwarta ſta grziwien z maietnoſczi ſiczimina zoyczistego y maczięrziſtego ZapKościer 1587/74;
[A przedtym ná pułcżwártá ſtá lath trzymáli y vczyli też ták Cerdoniani WizFałeczDucha E2].
W charakterystycznych połączeniach: pułczwartasta grzywien, lat (2), rączek [= miar miodu], złotych (2).
MFr