« Poprzednie hasło: PUŁHACZNY | Następne hasło: PUŁHAKOWNICA » |
PUŁHAK (5) sb m
pułhak (5), [połhak a. pułhak].
-å- (4) ModrzBaz, GórnRozm, CiekPotr, CzahTr, -a- (1) GrabPospR; w poł- o prawdopodobnie pochylone (tak w poł-).
sg | pl | |
---|---|---|
N | pułhåk | pułhåki |
G | pułhåku | pułhåk(o)w |
A | pułhåk | |
I | pułhåki(e)m | pułhåkami |
sg N pułhåk (2). ◊ [G pułhåku.] ◊ A pułhåk (1). ◊ [I pułhåki(e)m.] ◊ pl [N pułhåki.] ◊ G pułhåk(o)w (1). ◊ I pułhåkami (1).
Sł stp brak, Cn: pułhak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.: półhak, pułhak.
W połączeniach szeregowych (1): tudźież też káżdy może bez nowego koſztu/ koniá tego y tego páchołká ktorego w domu chowa/ ná tę wypráwę poſłáć/ zbroię tęż co ią dla potrzeby ſwey chowa/ pułhák ſzáblę etc. GrabPospR N4v; [KronMieszcz 108; Bo co [...] może być wdźięcżnieyſzego/ iáko widźieć táką wyborney młodźi licżbę [...]/ pięknie pułhakiem/ kopiią/ miecżem włádáiącą BusLic 52].
[»pułhak a (albo) ruśnica« [szyk zmienny]: á mali ſię prawdá rzec/ ieſt tákowych śiłá domakow/ ktorzy y drzewá w rękę wziąć nie vmieią/ á z ruśnice álbo z pułhaku dobrze ſtrzelić ledwie ze ſtá ieden ſię obierze WerPublika 9; Ná tymlaku [= rzemieniu] ieſt pułhak/ á w ręku ruſnicę/ Krotką dźwigam ZbylPRozm D3v. [Ponadto w połączeniu szeregowym.]]
MFr