[zaloguj się]
[pdf]

PUŁKOPKOWY (2) ai

pułkopkowy (2), [połkopkowy a. pułkopkowy].

Oba o prawdopodobnie jasne (tak zwykle w kopa oraz -owy); w poł- o prawdopodobnie pochylone (tak w poł-).

Fleksja
sg
f Ipułkopkową
pl
G pułkopkowych

sg f I pułkopkową (1). ◊ pl G pułkopkowych (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „pułkopek” (2):
a. Mający wartość półkopka, tj. 30 groszy (1): [Talerów starych 4, półkopkowych talerów 10 InwMieszcz 1572 nr 173.]
Wyrażenie: »złoty pułkopkowy« (1): Kśiądz Biſkup Kuiáwſki [obiecał] ſto złotych w monećie pułkopkowych SarnStat 198; [Złotych półkopkowych w monecie fl. 44 we tr[z]osie InwMieszcz 1569 nr 154].
b. Wynoszący 30 groszy (1): W zółtych czapkách Zydowie niech chodzą po vlicách, pod winą [= karą pieniężną] pułkopkową: wyiąwſzy zeby ná dródze byli. SarnStat 262.

MFr