[zaloguj się]
[pdf]

PUŁTORAKROĆ (7) nm

pułtorakroć (6), połtorakroć (1); pułtorakroć BielKron (2), StryjKron, PaprUp (2), ActReg; połtorakroć LibLeg.

W pisowni łącznej (4), w pisowni rozłącznej (3).

a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie); oba o prawdopodobnie jasne (tak w pułtora oraz -kroć); w poł- o prawdopodobnie pochylone (tak w poł-).

Składnia orzeczenia: pułtorakroć było.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Liczebnik przysłówkowy wielokrotny w funkcji mnożnej: półtora raza więcej (7):

Zestawienie liczebnikowe: »pułtorakroć sto tysięcy (a. tysiąc)« [w tym: kogo, czego (sg) (5), [pl]] = 150 000 (7): kthemv daly [Wenetowie cesarzowi] trzy krocz stho thyssyeczy slothych yusz daly poltora krocz stho thysyeczy a wrok mayą dacz drugu poltora. LibLeg 9/52v; Gdy miáło przydź ku pothykániu/ obacżył lud wielki Ian Huniád v Turkow/ ktorego było pułtorá kroć ſto tyſiąc BielKron 245v; [Turcy] poſłáli przodkiem Balabaná obegnáć Kroią w ośmidzieſiąttyſiąc ludu/ zá nim Máchomet rychło ćiągnął w pułtorakroć ſtotyſiąc ludu BielKron 257; á koni y klacz [wywiedli Tatarzy w niewolę] pułtorá kroć ſto tyſięcy StryjKron 777; Woyewoda Krakowſky ktori moia wiadomoſcia mial intrati nakazdi Rok piecdzieſiath Tiſiecei/ a wzdi odumarl dlugo [lege: długow a. długu] pultorakroc ſtotiſieci PaprUp F2v, K2v; [w rejestrze zapisano] nad Intratę pułtorakroc sto Tysięcy expensy ActReg 128; [BielKron 1597 753].

MFr