« Poprzednie hasło: PUŁTRZECIAKROĆ | Następne hasło: PUŁTRZECIASTA » |
PUŁTRZECIANASTA (2) nm
pułtrzecianasta (2), [połtrzecianasta a. pułtrzecianasta].
Pierwsze i końcowe a jasne, drugie a pochylone; e prawdopodobnie jasne (tak w połtrzecia); w poł- o prawdopodobnie pochylone (tak w poł-).
m [N pułtrzecianåsta.] ◊ G pułtrzecianåsta (1). ◊ A pułtrzecianåsta (1). ◊ [f N pułtrzecinåst(e)j.]
[Składnia orzeczenia: pułtrzecianasta, pułtrzecinastej jest.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
pułtrzecianasta czego (sg) (2): Mącz 222a; Weźmiſz puł Diámetru cztéry łokćie/ wiedźże ié ná puł Circumferencyéy/ to ieſt/ ná pułtrzećiánaſtá łokćiá GrzepGeom I2.
[pułtrzecianasta czego (pl): Włók osiadłych, na których siedzi kmieci 19, jest półtrzecinastej. LustrRaw 46; W tej wsi osiadłych źrzebi jest półtrzecianasta, na których siedzą jedenaście kmieci LustrWpol II 89.]
W połączeniu z przyimkiem wskazującym na przybliżenie (1): Mina Graecorum valet, Około pułtrzeciánaſtá Rinskiego złotego Mącz 222a.
MFr