[zaloguj się]

[PUNKTOWANIE sb n

Fleksja

G sg punktowaniå.

stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. punktować.

Podział na cząstki tekstowe za pomocą znaków interpunkcyjnych; distinctio, subdistinctio Cn [czyje]: Ale tu ná tym mieyſcu ſtrzédz ſye máią Kátolicy punktowánia Aryáńſkiégo/ któré Auguſtin S. pokazuie/ iáko ſtárzy Aryáni ten text punktowáli. Ná początku było ſłowo. Tu punkt piérwſzy. A ſłowo było v Bogá. wtóry punkt. A Bóg był. Tu trzeći punkt kłádli. A czwarty poczynáli: Słowo to było ná początku v Bogá. BiałPos 86 (Linde s.v. punktować).

Cf [PUNKTOWAĆ]]

MP