[zaloguj się]
[pdf]

PUSTELNICZY (24) ai

pustelniczy (22), pustelnicy StryjKron (2).

e jasne.

Fleksja
sg
mNpustelniczy nN
Gpustelnicz(e)go Gpustelnicz(e)go
Apustelniczy Apustelnicz(e)
Lpustelniczym L
pl
A subst pustelnicz(e)
inne formy
sg f A a. I - pustelniczą

sg m N pustelniczy (7). ◊ G pustelnicz(e)go (3). ◊ A pustelniczy (7). ◊ L pustelniczym (1). ◊ f A a. I pustelniczą (1). ◊ n G pustelnicz(e)go (2). ◊ A pustelnicz(e) (1). ◊ pl A subst pustelnicz(e) (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Przymiotnik od „pustelnik”; eremitanus Mącz; anachoreticus, eremiticus, solitarius Cn (24): Eremitanus, Puſtelniczy. Mącz 107d.
a. Charakterystyczny dla pustelnika, właściwy pustelnikowi (17): Tedy niepomniąc ná ſtare láta ſwoie/ porzućiwſzy komorkę/ y puſtelnicze zábáwy/ y mniſkie ſzáty/ y poſty/ ná wybáwienie duſze oney/ wziął świeckie żołnierſkie odzienie SkarŻyw [237]; Wśiał mu [św. Bonifacjuszowi] był Pan Bog w ſerce áby oycżyznę opuśćiwſzy/ do niezńáiomych [!] kráiow ſzedł/ w krorychby [!] ſobie ábo w puſtelnicżym ſtanie/ ábo wnábywaniu Bogu duſz ludzkich/ więtſzey doſkonáłośći w ſłuſzbie Bożey [...] przycżynił. SkarŻyw 516, 569 marg.
Wyrażenie: »żywot pustelniczy« [szyk 8:6] (14): Názáiutrz Papież ſzedł do Kárdynałow/ ſpuśćił Papieſtwo á żywot puſtelnicży chciał przyiąć BielKron 185, 184v; Tá byłá vcżeńnicá oney Herundyny/ ktora w wielkich cnotách kwitnąca/ ná gorách Preneſtyńſkich żywot puſtelnicży wiodłá. SkarŻyw 589, 55, 86; StryjKron 150; Chriſtus pokutuiąc ná puſzczy/ y długo poſzcząc/ zálećił kośćiołowi ſwym przykłádem/ y poſt czterdzieśći dni/ y żywot puſtelniczy. WujNT 130, 11 marg, 15 marg, 130 marg, 281 [2 r.], Bbbbbb3; SkarKaz 42a; [Alem vmyślił żywot pustelnicy wieśc SienHerb 491].
Szeregi: »pustelniczy i osobny« (1): Iż puſtelniczy y oſobny żywot dobry ieſt y Bogu miły WujNT 281.

»zakonny i pustelniczy« (1): Lecż Chryzoſtom náukámi świeckimi opátrzony/ vdał ſię ná żywot Anielſki/ zakonny/ y puſtelnicży. SkarŻyw 86.

b. Przeznaczony dla pustelników (6):
Wyrażenia: »pustelnicze kąty« = pustelnia (1): O tym ſpráwiony Miniſter/ káznodzieyſki vrząd onemu ktory puſtelnicże kąty miłował [św. Antoniemu z Padwy]/ zlećił. SkarŻyw 543.

»mieszkanie, miejsce pustelnicze« = pustelnia (2:1): przyſzedł do niego [św. Hugona] on zacny Bruno ś. y vcżony oćiec pierwſzy Kártuzow/ z śiedmią towárzyſzow ſwoich: ſzukáiąc mieyſcá ná mieſzkánie puſtelnicże y iego ſię w tym rádząc. SkarŻyw 291, 238, 471 marg.

»reguła pustelnicza« (1):Ian Bonecyus Mántuáńſki/ wymyſlił ſobie Wilhelmitową Regułę/ ktorą Puſtelnitzą názwał KrowObr 135.

»zakon pustelnicy« (1): Xiążę Bulgárſkie/ po tey poſłudze Chrzeſćiáńſkiey wſtąpił w Zakon Puſtelnicy/ Synowi ſwemu ſpuśćiwſzy pánowánie StryjKron 100.

Cf PUSTELNICKI

AN