[zaloguj się]
[pdf]

[PUSTENNIK sb m

Fleksja

N sg pustennik.

Sł stp: pustenik, Cn, Linde brak.

Człowiek z pobudek religijnych żyjący w miejscu niezamieszkałym, z dala od ludzi, pustelnik: pustennyk solitudinarius ReuchlinBartBydg G2, b7v; A potem przisedl iakobi pvstennyk nyiaki, wyączgo ony wsisczi pitaly, rzekacz: I ktoris ty gest? ktorim on odpowiedzial: Ia gestem Ian, gloss y prorok nawyssego SprChęd 143/13.

Cf PUSTELNIK]

AN