.
a.
Prowadzący taki żywot z pobudek religijnych;
eremita Murm, Mymer1, Mącz, Cn; anachoreta Mącz, Cn (138):
Puſtelnik ſie z drabem potkał/ A łáſkáwie go námawiał: Iuż przeſtań ſynu żołdowáć/ Bo maſz cżás cnot náſládowáć. BierEz P;
Murm 20;
Mymer1 9v;
KłosAlg D4;
Niebieſka Regułá we Włoſzech/ od niebieſkiego piątego álbo Celeſtynuſá Papieżá wezwaná náſtáłá: ktorą then Niebieſki Papieſz będąc pierwey ná puſztzy puſtelnikiem wymyſlił KrowObr 136;
RejWiz 131v [2 r.],
132 [2 r.];
RejZwierz 113;
Gdy nań [Swatoboja] klątwę dáno/ z wielkiey roſpácży ſzedł ná puſzcżą: tám żywotá dokonał miedzy puſtelniki. BielKron 322v;
Poſłáli tedy po puſtelniki ktore oni [mahometanie] máią zá ſwięthe męże BielKron 458,
170v,
437,
458v,
459;
Nieucżyłem ſię w Lipſku/ ani w Pradze wiari/ [...] Wſzitko mam z Puſtełnikow/ co mieſzkaią znami Miedzy laſy/ i miedzy puſtimi gorami. KochSat Bv;
Anachoresis, Eremus latine, Puſzcza. Unde monachi Anachoretae, eremum incolentes, Puſtelnici Mącz 8d,
8d,
107d;
HistRzym 28 [2 r.],
28v [4 r.],
29,
29v [2 r.],
30 (
25);
A byli nie dáleko oney wśi dwá puſtelnicy w leſie RejZwierc 174v,
174v [3 r.],
175 [7 r.],
175v [6 r.],
176 [2 r.],
Aaa3 [2 r.],
Aaa3v;
[Pan Bóg] przepuśćił táką myſl ná ſługę ſwego drugiego Antoniego/ ná on cżas pierwſzego w wiádomośći ludzkiey puſtelniká: iákoby ná deń nie było doſkonálſzego ſługi Bogu. SkarŻyw 51;
Przyſzło do niego [św. Wilhelma] kiláś towárzyſzow/ ktorzy mu chćieli onego żywotá pokutuiącego pomágáć: ále gdy widział ich niepoſłuſzeńſtwo/ á inákſze myſli/ niżeli puſtelnikom y ſługom Bożym przyſtoi/ poſzedł od nich SkarŻyw 167;
żądał pilnie [św. Antoni] żeby go do klaſztoru/ ná puſzcżą gory świętego Páwłá/ gdzie niektorzy bráćia iáko puſtelnicy żyią/ poſłano SkarŻyw 543,
13,
50,
165 [4 r.],
471,
487,
569;
Sen Maiowy/ Pod gáiem źielonym iednego Puſtelniká. Przez Marćiná Bielſkiego nápiſány BielSen 1,
5,
6,
10 [2 r.],
19;
BielRozm 2;
Calep 671b;
WujNT 11,
Bbbbbb3;
Moyzeſz y Heliaſz y ſynowie Proroccy/ y Ian Chrzćićiel w ſtárym zakonie/ dla tego ná puſtych mieyſcách przemieſzkiwáli: y w nowym zakonie ták wiele puſtelnikow: woleli wſzytki nędze ná puſzczy znośić/ y ná źiołkách y korzonkách źiemnych przeſtáwáć: niżli modlitew ſwoich rozerwánie w mieſzkániu miedzy ludźmi ćierpieć. SkarKaz 609a,
39b,
514b,
609a marg.
W połączeniu z imieniem [imię + pustelnik (17), pustelnik + imię (3)] (20): Ian Máttá y Stzeſny Puſtelnik wymyſlili y zátzęli Kogułę [!] nową Troytzakow KrowObr 135v; BielKron 160v; Zywot S. Withelmá [!] Kxiążęćiá Aquitáńskiego/ á potym Puſtelniká SkarŻyw 163, 34, 200, 569, 570 [4 r.]. Cf Zestawienia.
W połączeniach szeregowych (6): botz on byl s puſtelniki puſtelnik/ s pannámi panitz/ z męcżenniki męcżennik/ z ſpowiedniki ſpowiednik/ s proroki prorok. OpecŻyw 47v; TarDuch D6; SkarŻyw [474]; ReszPrz 20; A co też ieſt niezlicżona moc onych S. Biſkupow/ Opátow/ Zakonnikow/ Puſtelnikow/ ktorzy ſię w tym pánieńſtwie y w cżyſtośći zákocháli áż do śmierći. WerKaz 294.
W porównaniu (1): Tem ſpoſobem ſie też máyą ći myedzy ſobą/ ktorzy myedzy gromádą yáką ſtudentow ſtuduyą/ od thych ktorzy domá tylko ſámi/ yákoby yácy puſtelnicy ábo mniſſy w klaſtorze ſzkołuyą. GliczKsiąż K4.
Wyrażenie: »pustelnik turecki« = derwisz (1): Są też v nich [u Turków] rozmáite nabożeńſtwá/ bo niektorzy mieſzkáią w puſtyniách od ludzi/ áby ſie thák ſwiętſzemi zdáli (marg) Puſtelnicy. Tureccy. (–) BielKron 260.
Zestawienia n-pers: »Antoni(jusz) pustelnik« (
4):
BielKron 462;
Piſze święty Auguſtyn/ iako dwa dworzánie tylo cżytáiąc żywot świętego Antoniuſzá puſtelniká wnetże zgrzechow powſtaiąc żywot odmienili. SkarŻyw A3v,
55;
Co Konſtántynus Antoniemu Puſtelnikowi/ przycżyniáiącemu ſię zá Atánázym odpowiedźiał: [...] NiemObr 128.
»Jakub pustelnik« (1): LatHar [++]; [Zywot S. Iákubá puſtelniká [...]. Zył około roku P. 450. SkarŻyw 153].
»Paweł (pierw(sz)y) pustelnik« (5): [Jan Długosz] ná Skałce w Káźimierzu pochowan/ gdzye thám nádánie vcżynił niemáłe brátom zakonnym S. Páwłá puſtelniká pierwego. BielKron 396v; WSzytkim puſtelnikom przodek y powod był/ Páweł z Thebáidu pierwſzy puſtelnik. SkarŻyw 50, 50, 471; LatHar [++].
Szeregi: »mnich a(l)bo (i) pustelnik« [
szyk 12:
2] (
14):
GliczKsiąż K4;
Swięta pánno nád pánnámi/ y wſzyſcy ſwięći Mniſzy/ y puſtelnicy/ modlćie ſie zá námi. KrowObr 162,
133v,
160v;
GórnDworz Ff7;
Bárzo wiele ludzi do żywotá zakonnego pozyſkał [św. Romuald]/ iſz o nim mowili ták poſpolićie: iuſzći świát wſzyćiek w mnichy y puſtelniki obroći. SkarŻyw 574,
52,
332,
570 marg,
571 marg;
Ian S. przodkiem mnichow y pustelnikow. WujNT 11 marg,
11,
Zzzzz,
Aaaaaav. [
Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»zakonnicy i pustelnicy« (2): Wſzyścy Swięći Zakonnicy y Puſtelnicy modlćie ſię zá námi. LatHar 175, 654. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
Jako ostatni człon we współrzędnym połączeniu wieloczłonowym: »i inni pustelnicy« (1): Dźiwuiemy ſię onym Antoniom/ Hiláryonom/ Arſeniuſzom/ y innym puſtelnikom/ iż świátem y ſławą iego gárdząc/ y przykłádem Heliaſzá y Ianá od ludźi ſię kryiąc/ pokoiu ná bogomyślność ſzukáli SkarKaz 38b.
Przen (w nawiązaniu do opowieści s. 174v-176) (1): A niechći ſwieći vſtáwicżnie puſthelnik v brzegu twoiego oną wdzięcżną láternicżką/ to ieſt prawdziwym ſłowem Páńſkim RejZwierc 177.