Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [SAMCOŁOŻNIK]

Następne hasło: [SAMCZEK] »

SAMCOWY (1) ai

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -owy).

Fleksja

sg
m	N	samcowy	n	N	samcow(e)
	G			G	samcow(e)go

sg m N samcowy. ◊ [n N samcow(e). ◊ G samcow(e)go.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „samiec”
- 1. Od znacz. ‘istota płci męskiej’
  - a. [Będący samcem]
  - b. Pochodzący od samca
- 2. [Od znacz. ‘roślina o kwiatach męskich’]

Przymiotnik od „samiec”:

1. Od znacz. ‘istota płci męskiej’:

a. [Będący samcem:

Wyrażenie: »plemię, pogłowie samcowe«: ⟨...⟩ in armentis wbydlye wyelgym ⟨...⟩ sexus masculini poglowyą ſſamcowego TomZbrudzBrul Deut 15/19; ktoby chćiał áby mu krowá ſámicá vrodźiłá/ tedy bykowi ktore^go maſz przypuśćić záwiezáć maſz lewe mudo álbo iáie/ á na ſamycę tedy práwe záwiąż/ bowiem z práwe^go mudá plemię ſámcowe pochodźi/ á z lewe^go ná ſámicę. Cresc 1571 549.]

b. Pochodzący od samca: Gnoy ſamicze kthora ieſzcże nie rodzi na lekarzſtwo dobry/ ale ſamczowy zawſze lepſzy. FalZioł IV 4a.

2. [Od znacz. ‘roślina o kwiatach męskich’: záśię lepak liśćie ſámcowe mnieyſze y wężſze bywa Cresc 1571 67.]

Cf SAMCZY

KW, (LWil)