Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: SAMCZĘ

Następne hasło: SAMCZYK »

SAMCZY (1) ai

sa-, [så-].

Fleksja

sg
m	G	såmcz(e)go	f	G	samczéj	n	G	samcz(e)go
	A			A			A	samcz(e)

sg [m G såmcz(e)go. ◊ f G samczéj.] ◊ n [G samcz(e)go.] ◊ A samcz(e).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „samiec”
- 1. Od znacz. ‘istota płci męskiej’
- 2. [Od znacz. ‘roślina o kwiatach męskich’]

Przymiotnik od „samiec”:

1. Od znacz. ‘istota płci męskiej’; masculinus Vulg: iż gdy przydzyecie do zyemie Kánáneyſkiey/ [...] odłącżyſz káżde pirworodne dobytcże twoie ſámce [!] y poświęćiſz BielKron 36.

[Wyrażenie: »samczej płci« = samiec: co iedno będźie ſamczéy płći [quidquid habueris masculini sexus] to poświęćiſz PANV. WujBib Ex 13/12.]

2. [Od znacz. ‘roślina o kwiatach męskich’: Weźmi ſzáfránu cżtery vncye/ kádźidłá ſámcżego trzy vncye SienHerb 620b.

Wyrażenie: »samczego rodu«: Wſzelkie drzewo ſamcze^go rodu rychley śię puſzcża y wzraſta niż ſamicá Cresc 1571 662.]

Cf SAMCOWY

KW, (LWil)