[zaloguj się]
[pdf]

PUSTOSZONY (2) part praet pass impf

Oba o jasne.

Fleksja
sg
fNpustosz(o)n(a)
pl
N subst pustoszoné

[sg f N pustosz(o)n(a).] ◊ pl N subst pustoszoné (2).

[Składnia dopełnienia sprawcy: pustoszony przez kogo.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Niszczony (2):
Szereg: »pustoszony i każony« [szyk 1:1] (2): GDy z odchodzenia poddánych dobrá pánów ſwych częſtokroć bywáią puſtoſzoné y káżoné [annihilantur et desertantur JanStat 1080] SarnStat 658, 640.
[Przen: Znieważany: Ta [królowa Maacha] od własnego wnęka z królestwa złożona, iż przez nię chwała Boża była pustoszona: bałwana zbudowała w gaju obrzydłego OtwinPis 81.]

Cf PUSTOSZYĆ

AN