[zaloguj się]

PUSTOTA (7) sb f

o prawdopodobnie jasne (tak w -ota).

Fleksja
sg
G pustoty
A pustotę
L pustocie

sg G pustoty (3).A pustotę (2).L pustocie (2).

stp, Cn brak, Linde XVI (trzy z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

1. Grzech, bycie złym (6): Roſpuśćiły ſkrzydłá/ náſze niepráwośći/ Złość brzegi wylałá/ [...] day wodzá tákiego/ Co z iego powodu/ vmyſł do dobrego Skłániałby ſię ludzki: bo w tákiey puſtoćie/ Tyś obráżon w niebie GrabowSet C4, N.

W połączeniu szeregowym (1): ták dzierżał ná wodzy ſwe żądze/ iż áni łákomſtwá w nábywániu/ áni puſtoty w doſtátku/ áni okrucieńſtwá we władzey/ áni bezbożnośći ná vrzędzie/ áni bezeceńſthwá w życiu/ áni żadney ſzkárádey wády w nim znáć/ áni ſłycháć nie było GórnDworz B7.

a. Rozpusta, rozwiązłość; fornicatio Vulg (3):

pustota czyja (2): bo iuż białegłowy/ chocziaż by grzech ſpłodzić chciáły/ niemogły by/ gdzieby męſzcżyzni nie zezwaláli ná ich puſtotę. GórnDworz Z7v; CzechEp 415.

Wyrażenia: »łożna pustota« (1): Ieſzcże bym był więczey thrzymał o iego powſczięgliwośći/ [...] iżby ſie był ſthrzymał od winá/ kthorego ſtárzy bárziey prágną/ niż łożney puſtoty GórnDworz Aa7v.

»wszeteczna pustota« (1): CzechEp 415 cf Szereg.

Szereg: »pustota i jurność« (1): Y to wſzytko co o iego wſzetecżney pustoćie y iurnośći wſpomina, w Papieżu ſię pokazáło CzechEp 415.
[Przen [czyja]: Y okazałá ſie zelżywość twoiá [Jerozolimo]/ cudzołoſtwá twoie/ poryzánie twoie/ złośc [!] puſtoty twoiey. Leop 1577 Ier 13/27 (Linde).]
2. Próżność, może też bezmyślność (1): bo iż druga białagłowá będzie miáłá nieſpokoine oko/ obycżáie pieſzcżone/ á thwarz w ktorey iáko w źwierciedle widzieć będzie puſtotę wiele tákich ludzi naidzie/ ktorzy vpodobawſzy ono ſobie/ [...] názową tho wnet pięknoſczią GórnDworz Ll8.

Cf PUSTOŚĆ

AN