« Poprzednie hasło: PUWA | Następne hasło: PUZANISTA » |
PUZAN (8) sb m
puzan (6), pusan (2); puzan RejWiz (3), GórnDworz, RejZwierc, KlonFlis; pusan Mącz (2).
a pochylone.
Fleksja
sg | pl | |
---|---|---|
N | pusån | puzåny |
G | puzåna | |
A | puzåny | |
I | puzåny | |
L | puzånie |
sg N pusån (1). ◊ G puzåna (1). ◊ L puzånie (1). ◊ pl N puzåny (4). ◊ [A puzåny.] ◊ I puzåny (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (trzy z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
Znaczenia
Instrument muzyczny z grupy aerofonów ustnikowych, składający się z dwóch długich rur blaszanych, połączonych ruchomym suwakiem; lituus Mącz; tuba diductilis a. musica a. symphoniacorum duplicata Cn (8): Bo ieſli to roſkoſzą kto ma przezwáć właſnie/ Gdy grzmi bęben zá vchem/ á koźi rog wrzaśnie/ Pomorty á puzany co wſzytki zágłuſzą RejWiz 16v; Dáley fletnicżki piſzcżą á puzany bęcżą/ Pomorty iáko chłopi gdy ſie ſwárzą ięcżą. RejWiz 25v, 64; Mącz 196a, 363c; Owa kmieć głupi/ mnimał/ áby owá cżęść puzaná/ kthora ſie/ y tám/ y ſám pomyka/ w gárło wchodziłá. GórnDworz P4v; RejZwierc 110; [RachDworZal 192/113; ArtNom K5v; GębMemor 139; Volck Xxxv].
[W porównaniu: ktorzy wiárę máiąc/ ále miłośći nie máiąc/ ſą iáko puzany/ iáko miedź ktora dźwięcży/ álbo cymbał brzmiący: Ktorzy tylko nád vmárłymi trąbią/ to ieſt/ ták mowią/ iákoby vmárli mowili WujPosN 1584 II 332 (Linde).]
a. Żartobliwe określenie muszli Trytona (1): Kto chce [żeglować bezpiecznie] [...] Niech woła chceli/ ná pomoc onego Tritoná z głośną Konchą ogromnego: Ktory w ſzerokim trąbi Oceanie/ ná ſwym Puzanie. KlonFlis B3.
LWil