[zaloguj się]
[pdf]

1. ROZBADAĆ (2) vb impf

o jasne, pierwsze a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 rozbådå
praet
sg
3 m rozbådåł

praes 3 sg rozbådå (2). ◊ [praet 3 sg m rozbådåł.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

1. Kłuć konia ostrogami; przen (1): káżdy ná woynę woła choć wići nye będzye/ káżdy rozbada choć bez oſtrog GliczKsiąż H7.
2. [Atakować bronią kłutą (może: na wszystkie strony): iáko ſie vdał przećiw Nipheowi Y przeciwko ná którym rozbadał wozowi [quin ecce Niphaei quadriiugis in equos adversaque pectora tendit X 571]/ Konie iak go zdáleká poſtępuiąc zoczą [...] przelęknioné ſkoczą VergKoch 293 (Linde).]
3. Wbijając się, dzielić na dwie części (o bystrym nurcie dopływu) (1): [Wisła] Wezwáłá Narew [...] Pozwem do ſądu. Ná ktorym záśiadł ſtrumień nie vięty/ [...] Ow co v Gniewá ſwymi wroty wpada/ Wiſłę rozbada. KlonFlis G4.

Formacje współrdzenne cf BOŚĆ (Errata).

Cf ROZBADANIE

KW, (LWil)