« Poprzednie hasło: [SAMOPIĄTY] | Następne hasło: SAMOPIĘTY » |
SAMOPIĘT (7) nm
samopięt (1), samopięt a. samopiąt [z rękopisu nierozróżniającego ę i ą] (5).
sa-, [så-]; o prawdopodobnie jasne (tak w samo-).
sg | ||
---|---|---|
m | N | samopięt, samopiąty |
D | samopiąt(e)mu | |
A | samopięty, samopięt(e)go |
sg m N (praed) samopięt (6), [samopiąty]. ◊ [D samopiąt(e)mu.] ◊ A samopięty (1), [samopięt(e)go].
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.
- Sam z czterema innymi
(7)
- a. W pięć osób (6)
- b. O okrętach (1)
samopięt z kim (3): Iakom ia nyenasedl domv slachathnego stanislawa s Regul sbroyną rąka samopiąth ssobie rownemy ZapWar 1540 nr 2596, 1502 nr 1906, 1517 nr 2238; [Hetman ná Hayduki ſercá im dodawáiąc tylko ſamopięt z tymi co go pilnowáli ſłudzy iego: [...] Krzyknął aby ſię ochotnie potkáli PaprHerby 98].
KW, (LWil)