[zaloguj się]

[ROZTYRAĆ SIĘ vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja
praet
pl
3 m pers roztyrali się
plusq
pl
3 m pers roztyrali się byli

praet 3 pl m pers roztyrali się.plusq 3 pl m pers roztyrali się byli.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. roztyrać.

Rozproszyć się, rozbiec się (o ludziach): Lecż Polſkie woyſko to záśię miáło naprzod/ iż Krzyżacy goniąc Litwę roſtyráli ſie byli/ y tam wzruſzyli nieco ſwego ordynku BielKron 1597 298.

roztyrać się po czym: Włádyſław Herman [...] przyćiągnął do Prus y Pomorſkiey źiemie: á gdy obacżył iż ſie w ocży niechćieli potykáć/ ále ſie po leśiech y po zamkách roſtyrali/ rozdwoił woyſko ſwoie BielKron 1597/88 (Linde s.v. roztyrać).

Synonim: rozbieżeć się.

Formacje współrdzenne cf TERAĆ.]

ALKa