[zaloguj się]
[pdf]

SAMOSTRZAŁ (4) sb

samostrzał m (3), samostrzała f (1), [samostrzał a. samostrzała]; m BielSat, CzechEp, BielRozm; f KmitaSpit.

sa- (2) CzechEp, BielRozm, så- (2) BielSat, KmitaSpit; drugie a pochylone; o prawdopodobnie jasne (tak w samo-).

Fleksja
sg pl
G samostrzåła, samostrzåłu samostrzåł
A samostrzåły

sg G samostrzåła (2) BielSat, BielRozm, samostrzåłu (1) CzechEp. ◊ pl G samostrzåł (1). ◊ [A samostrzåły.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

Broń miotająca strzały (4): Siedząc páſem ná koniu dośpiał ſamoſtrzałá BielSat D3v [idem] BielRozm 29; A Rimáſpi z ſamoſtrzał ięli ptaſtwo wálić KmitaSpit C4; [ReuchlinBartBydg d6; y záſadził thám kuſſe/ ſtrzelbę iną/ [...] y ſámoſtrzały [scorpios] ná wyſtrzelánie ſtrzał Leop 1.Mach 6/51 (Linde)].

W porównaniu (1): iż gdy [ksiądz kanonik] go [tj. jedno z twierdzeń katolików] z iedney ſtrony co poprze: wnet ſię ná drugą obroći: iákoby y z łuku y z ſámoſtrzału (iáko mowią) ſtrzeláiąc CzechEp 110.

Szereg: »i łuk i samostrzał« (1): CzechEp 110 cf W porównaniu.

KW, (LWil)