[zaloguj się]

124. Zasady i typy.

Jeżeli dana forma wyrazu hasłowego, nie powodując zmiany znaczeniowej, występuje jednak często w użyciu interesującym z punktu widzenia składni zdania pojedynczego, wyodrębniamy ją po strukturach, podając opis gramatyczny i opis funkcji składniowej. Ustalamy następujące formuły:

N sg f w funkcji orzecznika
(dla przykładów typu „ale i to cudna, że ...);
podobnie (i osobno):
N sg n w funkcji orzecznika;
G bez przyimka w funkcji przydawki
(pod nazwami tkanin dla użyć typu „namiot kitajki dzikiej”);
L sg bez przyimka w funkcji okolicznika miejsca
(przykład: „końcu groblej”);
G sg n w funkcji okolicznika sposobu: »kaniego«;
I sg w funkcji okolicznika miary: »garścią«.
Jak widać, przy pozycjach zleksykalizowanych dodajemy w „żabkach” brzmienie formy.
Na wzór powyższych mogą być tworzone inne w razie potrzeby, w podanej tu kolejności formy i funkcji.