• Instrukcja
  • I. Materiał Słownika
  • II. Podział materiału na artykuły hasłowe
  • III. Hasło
  • IV. Specyfikacja gramatyczna
  • V. Część gramatyczna
  • VI. Stosunek do innych słowników
  • VII. Semantyka
    • A. Zasady podziału znaczeń
    • B. Podział wewnętrzny rubryki znaczeniowej
    • C. Struktury składniowe
    • D. Funkcje form gramatycznych
    • E. Połączenia
    • F. Użycia przenośne
    • G. Inne rubryki nienumerowane
    • H. Podrubryki znaczeniowe
    • I. Uwagi o łączliwości
    • J. Uwagi ogólne
    • K. Objaśnienia znaczeniowe
      • 145. Rodzaje objaśnień znaczeniowych
      • 146. Znaczenia niejasne
      • 147. Wyrazy pochodzenia obcego
      • 148. Kalki
      • 149. Terminologia specjalna
      • 150. Uwagi gramatyczne w objaśnieniu
      • 151. Komentarze rzeczowe
    • L. Odpowiedniki łacińskie
    • Ł. Odpowiedniki polskie wyrazów pochodzenia łacińskiego
    • M. Szczegóły dotyczące semantyki niektórych typów haseł
    • N. Szczegółowe sposoby postępowania przy niektórych komplikacjach materiałowych
    • O. Zebranie uwag technicznych
  • VIII. Frazeologia
  • IX. Cytaty
  • X. Lokalizacje
  • XI. Synonimy
  • XII. Formacje współrdzenne
  • XIII. Odsyłacze
  • XIV. Układ Słownika
  • XV. Indeks frekwencyjny
  • XVI. Użycia spoza naszego kanonu źródeł
  • XVII. Sposób traktowania kustoszy, żywej paginy i tekstów erratowych
  • Dodatek: pochylenia i miękkości oraz poprawki lokalizacyjne

149. Terminologia specjalna.

Terminologię specjalną opatrujemy odpowiednimi skrótami, np. astrol., astron., bot., fil., fizjolog., lek., min., muz., praw., teol., zool. (por. Wykaz innych skrótów) oraz podajemy w miarę możności termin łaciński (lub dla niektórych prawniczych niemiecki), nawet jeżeli cytat nie pochodzi ze słownika lub tekstu tłumaczonego.
Kwalifikatory stosujemy tylko dla rzeczywistych terminów danej specjalności, a nie dla zakresów użycia znaczeń ogólniejszych (tak np. nie jest praw. s.v. KOŃCZYĆ znaczenie ‘wydawać wyrok’).