[zaloguj się]

162. Sposób notowania.

a. Układ.

W układzie tej partii stosujemy te same zasady, co przy odpowiednikach łacińskich, tj. jeżeli hasło i jego polskie objaśnienie powtarzają się w identycznej postaci w kilku słownikach, wysuwamy tę pozycję na początek i podajemy po niej wszystkie skróty. Następne przytaczamy w kolejności chronologicznej źródeł. Każda pozycja opatrzona jest skrótem zabytku, a Mymer, Murm i Mącz posiadają też ścisłą lokalizację. Jeżeli w tym samym słowniku znajdziemy więcej niż jedną pozycję, nie powtarzamy skrótu po każdym cytacie. Jeżeli w kilku słownikach strona łacińska powtarza się w tej samej postaci, wymieniamy ją tylko raz przy pierwszej pozycji, w każdej następnej zamiast tego stawiamy kreskę. Nie dotyczy to wypadku, gdy między pozycje odnoszące się do tej samej postaci łacińskiej wchodzi chronologicznie pozycja z inną postacią. Nie ujednolicamy grafiki strony łacińskiej, a więc ten sam wyraz w różnej pisowni nie może być zastąpiony kreską. Pod hasłami czasowników, które, jak wiadomo, bywają zapisywane w słownikach w pierwszej osobie lub w bezokoliczniku, w zasadzie zachowujemy to zróżnicowanie. Tak więc jeżeli np. Murm ma zapis w inf, a Mącz w 1 osobie, oba zapisujemy w pełnym brzmieniu strony łacińskiej. Łacinę zastępujemy jednak kreską wówczas, gdy w chronologicznie późniejszym słowniku występuje niezgodność formy między stroną łacińską a polską, np. Murm 1 os. – 1 os., Mącz inf – 1 os.
Układ pozycji w obrębie jednego zabytku jest mechanicznie alfabetyczny.
W wypadku, gdy ten sam wyraz łaciński w Cn występuje pod różnymi hasłami polskimi, wymieniamy obok siebie wszystkie odpowiednie polskie hasła (w pełnym brzmieniu), stawiając średnik na granicy haseł, wyraz łaciński zaś zapisujemy na końcu, po kresce jeden raz. Znakiem oddzielającym poszczególne pozycje jest tu średnik. Jeżeli jesteśmy zmuszeni materiał z Cn zestawić w różne pozycje ze względu na różnice w części łacińskiej, skrót Cn piszemy raz po ostatniej pozycji.
Przykłady:
s.v. FAKTOR:

[factor – czyniciel Mymer1 2v, BartBydg; – czyniciel, urzędnik, szafarz Mącz 114a; – uczyńca Calep; folwarkowy urzędnik, starosta, włodarz, dwornik; sprawca jakiej rzeczy, sprawiciel – factor Cn]
s.v. FASCYKUŁ:
Zwitek, zwój papierów... [fasciculus – snopeczek, wiązaneczka Macz 119b; – związek, tłomoczek Calep; fasciculus litterarum – wiązaneczka listów Macz 119b; wiązanka, wiązka, wiązka czego, snopek – fasciculus Cn]
s.v. KONTENCYJA:
[contentio – słowne usiłowanie, pracowanie Mącz 444c; – wielkie usiełowanie o rzecz niejaką abo staranie Calep; contentio animi – ustawiczność, pilność Mącz 444c; usilność, usiłowanie – contentio; przyłożenie chęci, serca, myśli, baczenia, słuchania – contentio animi, ingenii, virium Cn]

b. Zasady graficzne.

Cytaty przytaczamy zawsze od małej litery, kursywą, w transkrypcji według Zasad wydawania tekstów staropolskich typu B, tj. z ó bez innych pochyleń, bez wtórnej nosowości. Między częścią łacińską i polską stawiamy kreskę. Części opuszczone w środku cytatu sygnalizujemy kropkami bez klamer, uwagi gramatyczne pomijamy bez kropek.
Między klamrą obejmującą tę część a poprzedzającą partią objaśnień nie stoi żaden znak.