[zaloguj się]
[pdf]

BŁYSKAJĄCY SIĘ (3) part praes act

błyskający się (2), bliskający się (1); błyskający się Leop, Oczko; bliskający się Calep.

Zawsze sie.

a jasne.

Fleksja
sg
mNbłyskający się
Dbłyskającemu się

sg m N błyskający się (2). ◊ D błyskającemu się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Świecący, lśniący się nagłym, krótkotrwałym blaskiem, wytwarzający błyski; migocący, połyskliwy; coruscus Calep (3): Coruscus ‒ łſnacie ſzie, bliskaiąci ſzie. Calep [264]b.
a. O ogniu (1): Y iákoby słońce iáſne/ ták y on świećił w kośćiele Bożym. [...] iáko ogień błyſkáiący ſie á kádźidło goráiące w ogniu. Leop Eccli 50/9.
b. O odblasku, połysku przedmiotów lśniących (1): [Filozofowie chcą to przysądzać] próſzkowi w prómięniach ſye ſonecznych błyſkáiącemu Oczko 5.

Synonimy: łszczący się, łsnący się, łyskający.

Cf BŁYSKAĆ SIĘ

KN