[zaloguj się]
[pdf]

RANIAĆ (3) vb impf

Pierwsze a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 raniåm
3 raniają

praes 1 sg raniåm (2). ◊ 3 pl raniają (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. ranić.

Zadawać a. powodować rany; sauciare, vulnerare Calep (3): gdi ich [robaków kantarides] wiele w lekarſtwo wezmie/ tedi mechierzowi ſzkodzą kiedy okroſtawieie/ y raniaią barzo aż więcz y mocż krwawy ſie puſzcża FalZioł I 70a [idem [SpiczZioł]: rániáią]; Convulnero, Vulnerare, vel multis vulneribus afficere – Srodze raniąm. Calep 257b, 949a; [SpiczZioł [45] (Linde s.v. ranić)].

Formacje współrdzenne cf RANIĆ.

ZCh