Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NAMAWIAĆ SIĘ

Następne hasło: NAMAWIAN »

NAMAWIAJĄC (1) part praes act

Fleksja

A sg m namåwiając.

Sł stp s.v. namawiać, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Starający się uzyskać co przekonywaniem, nakłaniający [kogo]:

Ze zdaniem dopełnieniowym [aby]: Widziáles téż niewiernégo Iudáſſa woyſto [!] pilno namáwiaiątz/ aby ſie rychley brali rzekątz. OpecŻyw 99.

Synonim: namowny.