[zaloguj się]
[pdf]

NAMAWIAN (5) part praet pass impf

namawian (5), [namawiany].

Pierwsze a jasne, drugie pochylone. ◊ W formie niezłożonej trzecie a pochylone» ◊ Forma złożona z tekstu nie oznaczającego pochyleń.

Fleksja
sg
mNnamåwiån
pl
N subst namawian(e)
L namawianych

sg m N (praed) namåwiån (5). ◊ [pl N subst namawian(e). ◊ L namawianych.]

Składnia dopełnienia sprawcy: namawian od kogo [w tym: od kogo przez kogo (1)] (4), z kogo (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. namówić.

1. Nakłaniany, zachęcany, przekonywany (5):

namawian w czym (1): CzechEpPOrz *2 cf Szereg.

Ze zdaniem dopełnieniowym [aby] (4): Był námawian z Thátar áby wiarę ich przyiął/ niechćiał: Zydowſkiey theż niechćiał BielKron 344, 343v; Potym od Papieżá Ceſárzow y Xiążąt Rzymſkich álbo Láćinſkich y Niemieckich był przes częſte poſły námawian/ áby ich wiárę y zakon Chrzeſćiáńſki przyiął StryjKron 135, 135.

Szereg: »upominan i namawian« (1): w cżymem [w wyznaniu wiary] cżęſtokroć od W.M. był vpominan y námawian CzechEpPOrz *2.
2. [Omawiany, dyskutowany: Merita nie mogą być namawiane, aż się rewizyja skończy. Diar 1566 35; Ale to się niżej pokaże, kiedy de materia sejmu i rzeczach na nim namawianych idque per modum narrationis mówić się będzie AktaSejmikPozn 1590/122.]

Synonim: 1. proszony.

Cf NAMAWIAĆ

TK