[zaloguj się]
[pdf]

NARADZENIE (3) sb n

Oba a jasne; teksty nie oznaczają é; końcowe e pochylone (Calep -ę).

Fleksja
sg
N naradzenié
I naradzenim
L naradzeniu

sg N naradzenié (1). ◊ I naradzenim (1). ◊ L naradzeniu (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu w objaśnieniu s.v. narada.

Wspólne z kim razważenie czego, zastanowienie się nad czym; deliberatio Calep (3): Deliberatio ‒ Rozmiſzlenię, rozwazenię naradzenię. Calep 300b.

naradzenie o czym (1): Coż tedy zá dźiw/ ieſliby Bog ná káżdy dźień gniew ſwoy ná nas wylewał? W nárádzeniu ocżem bárzo leniwi/ á w wykonywániu bárzo nieſzcżęśliwi ieſteſmy [In capiendis consiliis tardissimi, in exequendis infoelicissimi sumus]. ModrzBaz 144.

Wyrażenie przyimkowe: »z dobrym naradzenim« = mądrze, po namyśle (1): Consulto ‒ Z dobrim naradzenim, zechczenią. Calep 247b.

Synonimy: rozmyślenie, rozważenie.

Cf NARADZIĆ, NARADZIĆ SIĘ

DJ