[zaloguj się]
[pdf]

OBBIEŻEĆ (4) vb pf

o oraz pierwsze e jasne.

Fleksja
impersonalis
praet obbieżåno

fut 1 sg obbieżę (2). ◊ 3 sg obbieży (1). ◊ impers praet obbieżåno (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. obbiedz.

1. Biegnąc lub szybko idąc okrążyć [co] (2): A wżdy ná káżdy dzień obbieżę wſzytki pány/ obbieżę trzy kroć rynek/ ſzukam ieſzcze cżegoś/ á ſam nie rozumiem cżego. RejZwierc 66; [Wſtánę/ á obbieżę miáſto [Surgam, et circuibo civitatem] WujBib Canti 3/2 (Linde)].
a. O ciałach niebieskich (1): Iáko prętko obbieży [Słońce] okrąg ſwiátá wſzego/ A barzo w máłym cżáſie oſwieći káżdego. RejAp AA5v.
2. Obejść, odwiedzić kolejno wiele miejsc lub osób [kogo, co] (2): Támże wnet wſzytek mieyſki vrząd obbieżano/ Ku onemu działowi ktory cżynić miano. HistLan F; RejZwierc 66 [cytat zob. znacz. 1.].

Synonimy: 1. okrążyć, otoczyć; 2. obyść, oblecieć, obleźć, zjeździć, złazić.

Formacje współrdzenne cf BIEŻEĆ.

Cf OBBIEŻENIE, OBIEŻEĆ

AS