[zaloguj się]
[pdf]

OBWINOWANY (4) part pracą pass pf

obwinowany (2), obwinowan (2).

Oba o jasne. ◊ W formie złożonej -an-. ◊ W formie niezłożonej -ån.

Fleksja
sg
mNobwinowån
pl
N m pers obwinowani

sg m N (praed) obwinowån (2). ◊ pl N m pers obwinowani (2).

Składnia dopełnienia sprawcy: obwinowany od kogo (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Któremu zarzucono popełnienie czynu nagannego, oskarżony (4): Factus reus a populo, Obwinowan yeſt od poſpólſtwá. Mącz 128b, 348a.

obwinowany w czym (2): Náucza áby wierni iego przyiąwſzy raz świátłość iego wſzytkim ią oznáymowáli by nie były w niewdzięcznoſći obwinowáni. BibRadz II 37b marg; Dare defensionem, Dáć mieyſce ku ſpráwie áby ſie ſpráwił wczym yeſt obwinowan. Mącz 80b.

Synonimy: obżałowany, oskarżony.

Cf NIEOBWINOWANY, OBWINOWAĆ

JR