[zaloguj się]
[pdf]

PĘDZONY (10) part praet pass impf

pędzony (9), pędzon (1).

o jasne.

Fleksja
sg
mNpędzon fNpędzonå
pl
N m pers pędz(e)ni
m an pędzoné
inne formy
pl N subst m - pędzon(e), pędzeni; pl N subst f i n - pędzoné

sg m N (praed) pędzon (1). ◊ f N pędzonå (1). ◊ pl N m pers pędz(e)ni (1). m an (cum sb: woły) pędzoné (1). subst m pędzon(e) (1) WujNT, pędzeni (1) Leop. f i n pędzoné (4); -é (3), -(e) (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: pędzon(y) od kogo, od czego (3) MurzNT, Leop, WujNT, czym (2) Calep, GrabowSet.

Sł stp s.v. pędzić, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. pędzić.

Zmuszany do ruchu w jakimś kierunku; gnany, poganiany, zaganiany (10):

pędzon dokąd (1): [człowiek opętany] potargáwſzy okowy bywáł pędzon [agitabatur] od ſzatana na puſtynié. MurzNT Luc 8/29.

a. O stadach zwierząt domowych (5):

pędzony którędy (2): ten przez czyię dźiedźinę ſtádo álbo świnie [...] máią bydź pędzoné/ z obu ſtron drógi [...] żołądź właſną piérwéy ma zebráć SarnStat 671, 983.

pędzony skąd (3): Stádá z Króleſtwá nie máią bydź pędzoné SarnStat 1313, 398, 1238.

Szereg: »pędzony abo wieziony« (1): Nowé Cło tylko od tych rzeczy, któré bywaią pędzoné ábo wiezioné [aguntur vel ducuntur JanStat 1370] z Króleſtwá, ma bydz brano. SarnStat 398.
b. O ruchu spowodowanym siłami przyrody (4): okręty [...] od wiátrow wielkich bywáią pędzeni [a ventis validis minentur] Leop Iac 3/4; Fluctivagus – waly pęzdoną [!] rzecz. Calep 425a; GrabowSet M3v; WujNT 2.Petr 2/17.

Cf PĘDZIĆ

KWysz