[zaloguj się]
[pdf]

PORĄBANIE (2) sb n

porąbanie (2), [porumbanie].

o oraz a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
G porumbani(a)
A porąbanié

sg [G porumbani(a).] ◊ A porąbanié (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Wycięcie, wyrąbanie (1): hoc eſt, ieſli taxa hyperbolica, niepodobna ku wierze. Si praepoſteré petit: ieſli piérwéy o krzywdę niż o grunt, piérwéy o porąbánié niż o gránice w leśie. SarnStat 1289.

[porumbanie czego: Formanowj ktorj odwoził czieslie do mieskego Gaju dlia porumbania drzewo [lege: drzewa] [...] dalem [...] g. 6 RejestrBudGal 52.]

2. Zniszczenie rąbaniem [czego] (1):
Szereg: »porąbanie i popalenie« (1): Ná Wiécách áby té Aktcię zoſtawiáli [urzędnicy]: to ieſt/ o rány [...] o pośieczenié łąki/ y porąbánié y popalenié płotów SarnStat 742.

Synonimy: 1. wycięcie; 2. posieczenie, potłuczenie.

Cf PORĘBAĆ, WYRĄBANIE

MN