[zaloguj się]
[pdf]

POTŁUCZENIE (2) sb n

o oraz pierwsze e jasne; tekst nie oznacza -é.

Fleksja
sg
N potłuczeni(e)
I potłuczenim
L potłuczeniu

sg N potłuczeni(e) (1). ◊ [I potłuczenim.] ◊ L potłuczeniu (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. potłuc.

Rozbicie na kawałki, zburzenie (2): Conquassatio, Potłuczenie/ Połowienie [od „poł”]. Mącz 339a.

potłuczenie czego (1): [A ieſliby náśćie domowe mogło być dowiedźione/ potłucżenim y pośiecżenim śćian álbo domu [...]/ tedy bliżſzy ieſt powod nań żáłowáć SzczerbSpecSax 163]. Cf Wyrażenie.

Wyrażenie: »potłuczenie murow« (1): ktore [Jeruzalem] powiedáli być w wielkim vdręcżeniu przez łotry okolicżne/ bo ieſzcże nie było w obronie po zborzeniu y potłucżeniu murow. BielKron 96v.
Szeregi: [»potłuczenie i posieczenie«: SzczerbSpecSax 163 cf potłuczenie czego.]

»zborzenie i potłuczenie« (1): BielKron 96v cf Wyrażenie.

Synonimy: pogruchotanie, połamanie, rozbicie, rozwalenie, zburzenie.

Cf POTŁUC, STŁUCZENIE

KW