[zaloguj się]
[pdf]

POŁAMANIE (4) sb n

o oraz drugie a jasne, pierwsze a pochylone; e z tekstu nie oznaczającego -é.

Fleksja
sg pl
N połåmani(e)
D połåmaniu
A połåmaniå

sg N połåmani(e) (3). ◊ [D połåmaniu.] ◊ pl A połåmaniå (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Podzielenie na części przy użyciu siły (2):
a. Złamanie, przełamanie (1): Confractio [...] Połamánie. Mącz 135d.
b. Potłuczenie, pogruchotanie [czego] (1): Demolitio statuarum, Połamánie słupów. Mącz 229d.
2. Postąpienie wbrew czemuś, niedotrzymanie (1):
Wyrażenia: [»połamanie praw«: Gárdłoby záſłużył 26 Eteokles/[...] że tę ſámę przycżynę ku połamániu praw zoſtáwił/ ktora miedzy wſzytkimi byłá naniecnotliwſza. CiceroKosz 180.]

»umowy połamanie« (1): Pactiones intercisae. Vmowy połamánie. Mącz 30a.

3. Wyłom w murze [czego] (1): Lecż połamánia [scissuras] miáſtá Dawidowego widzieliśćie iáko ſię rozmnożyły BudBib Is 22/9.

Synonimy: 1. pogruchotanie, popadanie, potłuczenie, rozbicie, rozwalenie, stłuczenie; 2. przestąpienie.

Cf POŁAMAĆ

KO