[zaloguj się]
[pdf]

POTWIRDZANIE (5) sb n

potwirdzanie (3), potwierdzanie (2); potwirdzanie KromRozm III (2), Mącz; potwierdzanie WujJud, WujNT.

o oraz a jasne; teksty nie oznaczają é oraz -é.

Fleksja
sg
N potwirdzani(e)
G potwierdzaniå
L potwirdzaniu

sg N potwirdzani(e) (2). ◊ G potwierdzaniå (1). ◊ L potwirdzaniu (2).

Sł stp: poćwirdzanie, Cn: potwierdzanie, Linde brak.

1. Dowodzenie prawdziwości lub słuszności czegoś; argumentum Mącz; adstipulatio, affrmatio, confirmatio Cn (1):
Szereg: »potwirdzanie a wywod« (1): Dilemma. Argumentum utrinque vincens et confessionem exprimens, Argumentum Potwirdzánie á wywód którey rzeczy ná obie ſtronie (tam significat affirmativam quam negativam) mocnie potwirdzáyąc. Mącz 89b.
2. Bierzmowanie, sakrament bierzmowania (kalka z łac. confirmatio) (4): [Biskupi mają swoje obowiązki, inne niż zwykli kapłani] O ſwyęcenyu á ſtáwyenyu vrzędnikow/ o potwirdzányu/ y o rządzenyu/ yuż ſye po częſci wywyodło KromRozm III K8.

potwirdzanie kogo (1): ktory vrząd [biskupi] ma też ſwoye właſne ſpráwy rozne od kápłańſkich: yáko yeſt [...]: Potwirdzánye okrzczonych y ſwyęcenye krzyżmá y oleyu S. KromRozm III K7v.

Zestawienie: »sakrament potwierdzania« (1): O Potwirdzeniu/ ábo Bierzmowániu mamy w Dźieiách Apoſtolſkich/ że [św Piotr i św. Jan] kłádli ná nie [Samaryjczyków] ręce/ á oni prziymowáli Duchá S. [...] Ktore ſłowá zacni Doktorowie y Swięći Biſkupi Rzymſcy naſtárſzy/ o tym Sákrámenćie Birzmowánia álbo potwierdzánia rozumieią WujJud 159v.
Szereg: »potwierdzanie a(l)bo bi(e)rzmowanie« [szyk 1:1] (2): WujJud 159v; wſzákże to ieſt pewna/ iż od ſámych czáſow Apoſtolſkich/ wierni iuż okrzczeni/ przy potwierdzániu ábo bierzmowániu krzyżmem świętym ná czele bywáli pomázáni. WujNT 429.

Synonimy: 1. argument, dowodzenie, wywod; 2. bierzmowanie.

Cf POTWIERDZAĆ, POTWIERDZENIE

MFr