[zaloguj się]
[pdf]

POWIEWANIE (1) sb n

Fleksja

I sg powiéw(a)ni(e)m.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde w objaśnieniu s.v. powiew.

O wietrze: wianie, może lekkie; (benignus) afflatus, flabrum (venti lene), flatus austri, proflatus (aestivus) Cn:
Wyrażenie: »powiewanie wiatru«: Przeto tego Mieſiącza [stycznia] now pokaże ſie ſnieżny y mrozny/ Cżwierć pierwa takiez/ Pełnia takie z powiewaniem wiatrow. LudWieś Bv.

Synonimy: dęcie, dmuchanie.

Cf POWIEWAĆ, WIANIE

ALKa